Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Εστιατόριο Polly Maggoo sτο Μεταξουργείο


Το σχετικά καινούργιο (άνοιξε το Νοέμβρη του '09) Polly Maggoo στο Μεταξουργείο έχει δανειστεί το όνομά του από μια γαλλική ταινία του '66 με τίτλο "Qui etes-vous, Polly Maggoo?", η οποία σατιρίζει τον κόσμο της μόδας. Αν και δεν βλέπω κάποιον προφανή συσχετισμό με τη γαστρονομία, το όνομα αποπνέει γαλλική εσάνς και σου κάνει παριζιάνικη ατμόσφαιρα bistrot (διότι ουσιαστικά περί bistrot πρόκειται), ατμόσφαιρα που ολοκληρώνεται με τις μουσικές επιλογές: Joe Dassin ("Le petit pain au chocolat"), Brigitte Bardot ("Tu veux ou tu veux pas"), Sacha Distel ("Monsieur Cannibal"), ετσετερά, ετσετερά, αλλά και το cozy κι ανεπιτήδευτο περιβάλλον.
Και ας μπούμε στο ψητό: προτείνω για αρχή ένα πιάτο που το θεωρώ απλώς α-ξε-πέ-ρα-στο. Πρόκειται για τα αυγά brouille (χτυπητά αυγά δηλαδή, κάτι σαν τα scrambled) με μυρώνια (χόρτα) και λάδι τρούφας: YUM!!! Η γοητεία τους βρίσκεται στην απλότητά τους. Και να πω και μπράβο, διότι συν τοις άλλοις κανείς δε σερβίρει αυγά ποτέ, πουθενά, σε κανένα εστιατόριο. Τα θεωρούν παρακατιανά; Δεν ξέρω. Aaaanyhoo, αυτά τα αυγά είναι τόσο απαλά κι αφράτα, άσε που σε παίρνει η μυρωδιά της τρούφας πριν καν φτάσουν στο τραπέζι σου, από την κουζίνα κιόλας. (Αν καθεσαι κοντά στην κουζίνα, όπως εγώ, λολ). Ακόμα, κρέμα μανιταριών με λιαστή ντομάτα και ψητό χαλούμι, αλλά και δύο υπέροχες σούπες βελουτέ, η μία με κολοκύθα και η άλλη με γλυκοπατάτα, η τελευταία αρωματισμένη πάλι με λάδι τρούφας. Από τις σαλάτες, δοκιμάσαμε τα πράσινα λαχανικά με παστράμι Δράμας και ζεστό κατσικίσιο τυρί -το αλλαντικό αυτό ήταν τέλειο κι η σαλάτα πληθωρικότατη. Το κυρίως με απογοήτευσε λιγάκι, για να είμαι ειλικρινής. Στην παρούσα φάση δεν είχα διάθεση για κρέας ή ψάρι, οπότε η μόνη μου άλλη επιλογή (η κάρτα είναι μικρή) ήταν πένες με μελιτζάνα και λιαστή ντομάτα, οι οποίες ήταν μεν ενδιαφέρουσες, σωστά βρασμένες και τα σχετικά, αλλά δε με απογείωσαν όπως τα ορεκτικά τους. Έτσι, στη δεύτερή μου επίσκεψη, τίμησα κυρίως τα ορεκτικά και παρήγγειλα μια από τις σούπες ως κυρίως, πράγμα για το οποίο δεν είχε καμία αντίρρηση το φιλικότατο προσωπικό. Τέλος, μια πολύ ωραία κι ανάλαφρη μους λεμόνι για επιδόρπιο. Σίγουρα θα ξαναπάω, στο
Polly Maggoo, γιατί έχω ακόμη να δοκιμάσω τη φακή με ψιλοκομμένα μυρωδικά και μπέικον που σερβίρεται με ένα αυγό ποσέ στην κορυφή, πιάτο το οποίο είδα να συστήνουν αμφότερα το Αθηνόραμα και η Lifo στις κριτικές τους για το εστιατόριο.
Στα συν προσθέτω και το πραγματικά ευχάριστο προσωπικό που και όρεξη για ψιλοκουβεντούλα επί των πιάτων έχει και ευγενέστατο είναι, κι επιπλέον τις πραγματικά καλές τιμές στην αρκετά εκτεταμένη λίστα κρασιών για το μέγεθος του καταστήματος, πράγμα που με εξέπληξε ευχάριστα.


Ετυμηγορία: το συστήνω ανεπιφύλακτα
Κουζίνα:
γαλλική, αλλά και Μεσόγειος.
Τιμές
: 25-30 ευρώ μαζί με μπουκάλι κρασί

Διεύθυνση: Λεωνίδου 80 & Σαλαμίνος, Μεταξουργείο

τηλ
. 210 52 41 120



Πρόλογος


Το φαγητό είναι η νούμερο ένα απόλαυση στον κόσμο τούτο. Τελεία και παύλα. (Καλά, καλά, είναι μέσα στις τρεις πρώτες απολαύσεις, αλλά δεν μπορώ και να αποφασίσω και σειρά προτεραιότητας. Ναι, οι άλλες δύο είναι αυτές που σκέφτεστε.) Ξεκινώντας, λοιπόν, με το παραπάνω ως δεδομένο, μια ωραία πρωΐα αποφάσισα να ξεκινήσω ένα blog όπου θα κατέγραφα οτιδήποτε έχει σχέση με το αγαπημένο μου θέμα: τη μάσα! (Συγγνώμη, τη γαστρονομία). Οι σκέψεις γύρω από το φαγητό και την κατανάλωσή του καταλαμβάνουν άλλωστε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, που σκέφτηκα ότι ήταν καιρός να του αφιερώσω ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι της... Κι επειδή ο πολυαγαπημένος μου J.R.R.Tolkien το έθεσε πολύ πιο ολοκληρωμένα, θα επαναλάβω τα λόγια του: "If more of us valued food and cheer and song above hoarded gold, it would be a merrier world." (από το Χόμπιτ).