H περιοχή του Ψυρρή, ως γνωστόν, είναι μια γειτονιά που έχει περάσει από σαράντα κύματα. Εντελώς παρακμιακή σχεδόν για όλη τη δεκαετία του '90, στα τέλη της άρχισε ξαφνικά να γνωρίζει άνθιση. Το ένα νεοκλασικό ανακαινιζόταν μετά το άλλο και τα διάφορα εναλλακτικά μαγαζιά, μπαρ και εστιατόρια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια, για να γίνει ένας τρομερός πανζουρλισμός μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια και μετά να αρχίσουν όλα ξανά να κλείνουν ή να μεταφέρονται αλλού, με τον ίδιο ρυθμό με τον οποίο κάποτε άνοιγαν. Σήμερα, η περιοχή συνεχίζει να μαζεύει αρκετό κόσμο, κυρίως από τα διάφορα μεζεδοπωλεία και μαγαζιά με ζωντανή μουσική, αλλά κάπου μέσα σε όλο αυτό τον χαμό/συνδυασμό από καρβουνιασμένες μπριζόλες, μετριότατα έως πανάθλια τύπου έντεχνα ή τύπου λαϊκά μουσικά σχήματα και άφθονες Τσιγγανοπούλες και Τσιγγανόπουλα που προσπαθούν να βγάλουν το νυχτοκάματο ραίνοντάς σε με τη βία με γαρδένιες τυλιγμένες στο ασημόχαρτο, υπάρχουν και δύο-τρία εστιατόρια που έχουν ακόμα ενδιαφέρον. Το ένα από αυτά είναι φυσικά η Hytra, για την οποία μιλήσαμε πρόσφατα (βλ. σχετική ανάρτηση) και η οποία είναι ένας χώρος που δεν εξαρτάται από τις τάσεις και τις επαναστάσεις του περιβάλλοντα χώρου του, γιατί είναι αξιόλογος και έχει ένα δικό του κοινό που θα το ακολουθούσε όπου και αν βρισκόταν. Επιπροσθέτως, όμως, την προηγούμενη εβδομάδα, χάρη σε μία φίλη, είχα την τύχη να επισκεφθώ ένα μικρό εστιατόριο το οποίο ως τότε γνώριζα μόνο εξ' ακοής, αν και μετρά αρκετά χρόνια στην περιοχή: το Godzilla Sushi Bar.
Το Godzilla συνδυάζεται μάλιστα ιδανικά με μια παράσταση σε ένα από τα θέατρα της περιοχής -αφού είναι within walking distance από αρκετά από δαύτα- διότι όντας bar restaurant, σερβίρει μέχρι αρκετά αργά. ('Ετσι κι εμείς το επισκεφθήκαμε μετά την παράσταση Cock στο θέατρο Θησείον, την οποία και σας συστήνω...)
Ο μακρόστενος, κυλινδρικός του χώρος είναι εντελώς urban και θυμίζει στοά του μετρό -οι τοίχοι του, άλλωστε, είναι καλυμμένοι με διαφημίσεις- ή ακόμα και κοιλιά ψαριού, αν αφήσει κανείς τη φαντασία του να τον παρασύρει λίγο παραπάνω. Κατά μήκος των δύο τοίχων υπάρχουν μαύροι αναπαυτικοί καναπέδες με μαξιλάρες σε αποχρώσεις του κόκκινου, ενώ στο βάθος μπορεί να πιει κανείς ποτό στα όρθια ή καθισμένος στην μπάρα.
Βρήκα επίσης πολύ fun τα λευκά πλαστικά σουπλά με την κόκκινη βούλα στο κέντρο -βλέπε σημαία Ιαπωνίας, ενώ ευχάριστη είναι και η μουσική που κινείται στους ήχους του mainstream και του alternative rock -αν και θα μπορούσε να είναι και λίγο πιο χαμηλά, γι' αυτούς που τρώνε και θέλουν και να μπορούν να κουβεντιάζουν.
Ο κατάλογος είναι εκτενέστατος και στο sushi υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία σε είδη, μεγέθη και συνδυασμούς επιλογών. Οι τιμές, μάλιστα του sush-ακίου είναι πολύ λογικές, πράγμα σπάνιο στην Αθήνα, αφού τείνουμε πολλές φορές να πληρώνουμε το βάρος του σε χρυσάφι (όπου nigiri και ράβδος). Εμείς, λοιπόν, πήραμε ένα california maki (7,5 ευρώ), ρολό δηλαδή με καβούρι, αβοκάντο και αγγούρι και ένα rainbow maki (8.50 ευρώ), που περιείχε καβούρι, σολομό, αβοκάντο και ανανά, των έξι τεμαχίων το καθένα. Ήταν και τα δύο φρέσκα, νόστιμα και καλοτυλιγμένα, αλλά ιδανικά θα ήθελα λίγο μικρότερα τα τεμάχια, ώστε να μπορούν να γίνουν μία μπουκιά, διότι όσο να 'ναι το φύκι δεν τεμαχίζεται εύκολα με τα δόντια. Και για τους ειδικούς της sushoλογίας που θα σπεύσουν να μας φωνάξουν ότι τα california είναι δυτικότροπα sushi για φλώρους ή αρχάριους, σας ενημερώνω ότι ο κατάλογος, πέρα από τα κλασικά σολομό/γαρίδα/τόννο/καβούρι, περιλαμβάνει φαγγρί, σφυρίδα, αχινό, αστακό, λαυράκι, μαγιάτικο, γλώσσα καπνιστή, αυγοτάραχο, χελιδονόψαρο, αλλά και χέλι ("Αaaah. Unagi!" που θα έλεγε και ο Ross Geller).
Εμείς παραγγείλαμε επίσης μια μερίδα gyoza (τηγανητά πιτάκια) με λαχανικά (7 ευρώ), που ήταν τραγανά και ανάλαφρα. Από τα κυρίως, ζητήσαμε το black cod teriyaki (18,50 ευρώ), αλλά επειδή δεν είχαν μαύρο μπακαλιάρο, μας πρότειναν να μας φτιάξουν το ίδιο πιάτο με σολομό, πράγμα που κάναμε τελικά και ήταν πολύ νόστιμο (φυσικά χρεώθηκε πολύ λιγότερο, 13.50 ευρώ τελικώς).
Πιο πολύ απ' όλα, πάντως με ικανοποίησαν οι σούπες! Η σούπα είναι μια συνήθεια που είναι κάπως παρεξηγημένη στην Ελλάδα, αφού ο περισσότερος κόσμος για κάποιο περίεργο λόγο θεωρεί ότι σούπα οφείλουμε να τρώμε μόνο αν έχουμε κρύωμα (κοτόσουπα), χαλασμένο στομάχι (λαπάς/φιδέ) ή επιστρέφουμε από ξεγυρισμένο ξενύχτι (πατσάς). Σε καλά εστιατόρια, βρίσκεις συχνά ενδιαφέρουσες σούπες στο μενού, αλλά ένα άλλο πράγμα που έχουμε παρεξηγήσει στην ελληνική εστίαση πάλι, είναι ο ρόλος της σούπας. Η σούπα δεν τρώγεται για να χορτάσουμε, αλλά για να ανοίξουμε την όρεξη και να στρώσουμε λίγο το στομάχι για το γεύμα που θα ακολουθήσει. Συνεπώς, δεν θα έπρεπε να σερβίρεται σε ποσότητα κανονικού πιάτου, όπως συμβαίνει σε πολλά εστιατόρια, αλλά ούτε και να κοστολογείται αντίστοιχα, αλλά ανταυτού να σερβίρεται σε μικρά μπολ και η τιμή της να μην υπερβαίνει τα 5 έως 7 (το πολύ!) ευρώ. Έτσι, θα μπορεί να αποτελεί ένα ωραιότατο ξεκίνημα. Ο Antonin Carême, άλλωστε, ο πρώτος διάσημος σεφ ίσως στην ιστορία (1784-1833), γνωστός και ως ο "βασιλιάς των σεφ και σεφ των βασιλιάδων", υποστήριζε κατηγορηματικά ότι κάθε γεύμα θα πρέπει να ξεκινά με μια σούπα και νομίζω πως κι εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του.
Το Godzilla, λοιπόν, σερβίρει γύρω στα δέκα διαφορετικά είδη σούπας, εκεί που τα περισσότερα ασιατικά εστιατόρια της Αθήνας έχουν το πολύ δύο ή τρεις, πράγμα που όπως καταλαβαίνετε με χαροποίησε τρομερά. Και το καλύτερο; 'Ολες στοιχίζουν από 5 ως 6,5 ευρώ. Ανάμεσά τους θα βρείτε αρκετές κλασικές, όπως miso soup ή chicken corn soup (η οποία ήταν ωραιότατη), αλλά και πιο ιδιαίτερες, όπως η σούπα με ψάρι, καλαμάρι, φύκι και μαρούλι (6,5 ευρώ) που παρήγγειλα εγώ και ήταν εξαιρετική.
Συνοψίζοντας, το Godzilla είναι μια ωραιότατη επιλογή για τους sushόβιους, αλλά και για τους φαν της ιαπωνικής κουζίνας γενικότερα (έχει και αρκετά cooked πιάτα με noodles κλπ), και έχει συμπαθητικές τιμές, ενώ βρίσκεται και σε βολικό σημείο που συνδυάζεται με μια πληθώρα δραστηριοτήτων.
Ετυμηγορία: sushi και λοιπές ιαπωνικές γεύσεις σε καλές τιμές και urban περιβάλλον
Κουζίνα: ιαπωνική/sushi bar
Crowd: Ηλικίες 25-35.
Τιμές: 15-30 το άτομο
Διεύθυνση: Ρήγα Παλαμήδη 5, Ψυρρή
Τηλ: 210 322 10 86
Το Godzilla συνδυάζεται μάλιστα ιδανικά με μια παράσταση σε ένα από τα θέατρα της περιοχής -αφού είναι within walking distance από αρκετά από δαύτα- διότι όντας bar restaurant, σερβίρει μέχρι αρκετά αργά. ('Ετσι κι εμείς το επισκεφθήκαμε μετά την παράσταση Cock στο θέατρο Θησείον, την οποία και σας συστήνω...)
Ο μακρόστενος, κυλινδρικός του χώρος είναι εντελώς urban και θυμίζει στοά του μετρό -οι τοίχοι του, άλλωστε, είναι καλυμμένοι με διαφημίσεις- ή ακόμα και κοιλιά ψαριού, αν αφήσει κανείς τη φαντασία του να τον παρασύρει λίγο παραπάνω. Κατά μήκος των δύο τοίχων υπάρχουν μαύροι αναπαυτικοί καναπέδες με μαξιλάρες σε αποχρώσεις του κόκκινου, ενώ στο βάθος μπορεί να πιει κανείς ποτό στα όρθια ή καθισμένος στην μπάρα.
Βρήκα επίσης πολύ fun τα λευκά πλαστικά σουπλά με την κόκκινη βούλα στο κέντρο -βλέπε σημαία Ιαπωνίας, ενώ ευχάριστη είναι και η μουσική που κινείται στους ήχους του mainstream και του alternative rock -αν και θα μπορούσε να είναι και λίγο πιο χαμηλά, γι' αυτούς που τρώνε και θέλουν και να μπορούν να κουβεντιάζουν.
Ο κατάλογος είναι εκτενέστατος και στο sushi υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία σε είδη, μεγέθη και συνδυασμούς επιλογών. Οι τιμές, μάλιστα του sush-ακίου είναι πολύ λογικές, πράγμα σπάνιο στην Αθήνα, αφού τείνουμε πολλές φορές να πληρώνουμε το βάρος του σε χρυσάφι (όπου nigiri και ράβδος). Εμείς, λοιπόν, πήραμε ένα california maki (7,5 ευρώ), ρολό δηλαδή με καβούρι, αβοκάντο και αγγούρι και ένα rainbow maki (8.50 ευρώ), που περιείχε καβούρι, σολομό, αβοκάντο και ανανά, των έξι τεμαχίων το καθένα. Ήταν και τα δύο φρέσκα, νόστιμα και καλοτυλιγμένα, αλλά ιδανικά θα ήθελα λίγο μικρότερα τα τεμάχια, ώστε να μπορούν να γίνουν μία μπουκιά, διότι όσο να 'ναι το φύκι δεν τεμαχίζεται εύκολα με τα δόντια. Και για τους ειδικούς της sushoλογίας που θα σπεύσουν να μας φωνάξουν ότι τα california είναι δυτικότροπα sushi για φλώρους ή αρχάριους, σας ενημερώνω ότι ο κατάλογος, πέρα από τα κλασικά σολομό/γαρίδα/τόννο/καβούρι, περιλαμβάνει φαγγρί, σφυρίδα, αχινό, αστακό, λαυράκι, μαγιάτικο, γλώσσα καπνιστή, αυγοτάραχο, χελιδονόψαρο, αλλά και χέλι ("Αaaah. Unagi!" που θα έλεγε και ο Ross Geller).
Εμείς παραγγείλαμε επίσης μια μερίδα gyoza (τηγανητά πιτάκια) με λαχανικά (7 ευρώ), που ήταν τραγανά και ανάλαφρα. Από τα κυρίως, ζητήσαμε το black cod teriyaki (18,50 ευρώ), αλλά επειδή δεν είχαν μαύρο μπακαλιάρο, μας πρότειναν να μας φτιάξουν το ίδιο πιάτο με σολομό, πράγμα που κάναμε τελικά και ήταν πολύ νόστιμο (φυσικά χρεώθηκε πολύ λιγότερο, 13.50 ευρώ τελικώς).
Πιο πολύ απ' όλα, πάντως με ικανοποίησαν οι σούπες! Η σούπα είναι μια συνήθεια που είναι κάπως παρεξηγημένη στην Ελλάδα, αφού ο περισσότερος κόσμος για κάποιο περίεργο λόγο θεωρεί ότι σούπα οφείλουμε να τρώμε μόνο αν έχουμε κρύωμα (κοτόσουπα), χαλασμένο στομάχι (λαπάς/φιδέ) ή επιστρέφουμε από ξεγυρισμένο ξενύχτι (πατσάς). Σε καλά εστιατόρια, βρίσκεις συχνά ενδιαφέρουσες σούπες στο μενού, αλλά ένα άλλο πράγμα που έχουμε παρεξηγήσει στην ελληνική εστίαση πάλι, είναι ο ρόλος της σούπας. Η σούπα δεν τρώγεται για να χορτάσουμε, αλλά για να ανοίξουμε την όρεξη και να στρώσουμε λίγο το στομάχι για το γεύμα που θα ακολουθήσει. Συνεπώς, δεν θα έπρεπε να σερβίρεται σε ποσότητα κανονικού πιάτου, όπως συμβαίνει σε πολλά εστιατόρια, αλλά ούτε και να κοστολογείται αντίστοιχα, αλλά ανταυτού να σερβίρεται σε μικρά μπολ και η τιμή της να μην υπερβαίνει τα 5 έως 7 (το πολύ!) ευρώ. Έτσι, θα μπορεί να αποτελεί ένα ωραιότατο ξεκίνημα. Ο Antonin Carême, άλλωστε, ο πρώτος διάσημος σεφ ίσως στην ιστορία (1784-1833), γνωστός και ως ο "βασιλιάς των σεφ και σεφ των βασιλιάδων", υποστήριζε κατηγορηματικά ότι κάθε γεύμα θα πρέπει να ξεκινά με μια σούπα και νομίζω πως κι εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του.
Το Godzilla, λοιπόν, σερβίρει γύρω στα δέκα διαφορετικά είδη σούπας, εκεί που τα περισσότερα ασιατικά εστιατόρια της Αθήνας έχουν το πολύ δύο ή τρεις, πράγμα που όπως καταλαβαίνετε με χαροποίησε τρομερά. Και το καλύτερο; 'Ολες στοιχίζουν από 5 ως 6,5 ευρώ. Ανάμεσά τους θα βρείτε αρκετές κλασικές, όπως miso soup ή chicken corn soup (η οποία ήταν ωραιότατη), αλλά και πιο ιδιαίτερες, όπως η σούπα με ψάρι, καλαμάρι, φύκι και μαρούλι (6,5 ευρώ) που παρήγγειλα εγώ και ήταν εξαιρετική.
Συνοψίζοντας, το Godzilla είναι μια ωραιότατη επιλογή για τους sushόβιους, αλλά και για τους φαν της ιαπωνικής κουζίνας γενικότερα (έχει και αρκετά cooked πιάτα με noodles κλπ), και έχει συμπαθητικές τιμές, ενώ βρίσκεται και σε βολικό σημείο που συνδυάζεται με μια πληθώρα δραστηριοτήτων.
Ετυμηγορία: sushi και λοιπές ιαπωνικές γεύσεις σε καλές τιμές και urban περιβάλλον
Κουζίνα: ιαπωνική/sushi bar
Crowd: Ηλικίες 25-35.
Τιμές: 15-30 το άτομο
Διεύθυνση: Ρήγα Παλαμήδη 5, Ψυρρή
Τηλ: 210 322 10 86
Y.Γ. Η φωτογραφία είναι από το site Athens Nights.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου