H αγάπη μου για το Cucina Povera είναι νομίζω πια ολοφάνερη (δείτε εδώ και εδώ). Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Ειλικρινά, δεν υπάρχει φορά που να έχω δειπνήσει στο εστιατόριο αυτό και να μην έχω γλείψει τα δάχτυλά μου με κάθε πιάτο που παρήγγειλα... Όλες οι συνταγές -πάντα με ολόφρεσκα και εποχιακά υλικά- είναι κάθε φορά άψογα εκτελεσμένες και τα πιάτα, από το πρώτο ως το τελευταίο, πεντανόστιμα και σε πολύ καλές τιμές.
Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με μια πολύ καλά εξοπλισμένη κάβα, τόσο σε φιάλες, όσο και σε προτάσεις σε ποτήρι. Συγκεκριμένα, στην τελευταία μου επίσκεψη, δοκίμασα το Bordeaux Prieur de Saint Florent του 2005, πού ήταν τέλειο και στοίχισε μόνο 5 ευρώ το ποτήρι.
Αυτή τη φορά, ξεκινήσαμε την κραιπάλη με γαριδάκι Σύμης τηγανητό, που συνοδευόταν από μια γλυκιά σαλάτα από φακές και λαχανικά (9 ευρώ), το οποίο ήταν άψογο. Ήταν τόσο τραγανό και ψιλούτσικο, που φάγαμε μέχρι και τα κεφάλια από τις γαρίδες! Συνεχίσαμε με μύδια αχνιστά με μαραθόριζα, φέτα, μυρωδικά και λαδολέμονο (8,5 ευρώ), που ήταν βρασμένα μέσα σε ένα απίστευτα αρωματικό ζουμί, οπότε καταλαβαίνετε ότι, πρώτον, έγινε η μάχη της παπάρας (ναι, στα ψωμιά αναφέρομαι) και δεύτερον, καταλήξαμε να τα μετρήσουμε και να τα μοιράσουμε ακριβοδίκαια, για να μην αδικηθεί κανένας και φάει λιγότερα. Από τα σαλατικά, διαλέξαμε μια ζεστή σαλάτα με ποικιλία μανιταριών, ζωχούς και λαδολέμονο (9 ευρώ), που ήταν επίσης άψογη. Μάλιστα, το κλου ήταν η γαρνιτούρα από τηγανητά sticks κρεμμυδιών, η οποία ιδανικά το πιάτο. Το σαλάχι ποσέ με μηλόξυδο, κάπαρη και φάβα Σαντορίνης (9 ευρώ) ήταν πεντανόστιμο όπως πάντα (νομίζω ότι είναι η τρίτη ή τέταρτη φορά που δεν μπόρεσα να του αντισταθώ), ενώ το μυλοκόπι με ζεστή σαλάτα πορτοκάλι και φινόκιο (14,5 ευρώ) ήταν άψογα ψημένο με την πέτσα του και συνοδευμένο από έναν ωραίο πουρέ σελινόριζας με υπέροχη, απαλή υφή. Οι δε στηθοπλευρές από μοσχαράκι γάλακτος στη γάστρα με θυμάρι και κρασί, συνοδεία ριζότου με μανιτάρια και λάδι τρούφας (16,5 ευρώ) ήταν ένα όνειρο και το κρέας τόσο γλυκό που θα μπορούσε άνετα να φαγωθεί και ως... επιδόρπιο!
Και πάνω που είπα επιδόρπιο, αν και αρχικά ήμασταν αποφασισμένοι να παραγγείλουμε έκαστος το δικό του, στο τέλος δεν είχε μείνει αρκετός χώρος στα στομάχια μας (λογικό, είχαμε φάει το καταπέτασμα), οπότε διχαστήκαμε ανάμεσα σε προφιτερόλ και τάρτα με αχλάδι και καραμέλα γάλακτος (7 ευρώ). Τόσο, μάλιστα, που αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε σε ένα γύρο πέτρα-μολύβι-ψαλίδι-χαρτί για να αποφασίσουμε ποιο θα πάρουμε. Εννοείται ότι κέρδισα εγώ (χα!) κι έτσι τελικά τσακίσαμε το προφιτερόλ με παγωτό βανίλια και σοκολάτα υγείας (7 ευρώ). Και δυστυχώς, οι υπόλοιποι επέμεναν ότι δεν δικαιούμουν ένα choux παραπάνω από τους άλλους επειδή κέρδισα, παρόλο που εγώ είμαι σίγουρη ότι θα έπρεπε. Μ' αρέσει που δεν ήθελαν κιόλας προφιτερόλ στην αρχή!
Tώρα, εάν το Cucina έχει κάπου περιθώρια βελτίωσης, είναι στο σέρβις του. Οι υπάλληλοι είναι όλοι πρόθυμοι και εξυπηρετικοί, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως το σέρβις συνολικά δεν είναι ιδιαίτερα συντονισμένο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες. Κάποιες φορές έχουν τύχει λάθη στις παραγγελίες, όπως και καθυστερήσεις στα πιάτα, αλλά το χειρότερο είναι ότι το προσωπικό συνήθως αργεί αρκετά να πάρει παραγγελία και γενικότερα δεν έχει το νου του στους πελάτες και τις επιθυμίες τους. Πρέπει να πω πως διέκρινα βελτίωση από την τελευταία φορά, ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια σε αυτό τον τομέα.
Κουζίνα: Μεσογειακή
Τιμές: 20-32 ευρώ
Crowd: όλες οι ηλικίες
Dress Code: casual
Spotted: Διονύσης Σαββόπουλος
Διεύθυνση: Ευφορίωνος 13 & Ερατοσθένους (πεζόδρομος), Παγκράτι
Τηλ: 210 75 66 008
Y.Γ. Η φωτογραφία του εστιατορίου είναι από το in2life.
Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με μια πολύ καλά εξοπλισμένη κάβα, τόσο σε φιάλες, όσο και σε προτάσεις σε ποτήρι. Συγκεκριμένα, στην τελευταία μου επίσκεψη, δοκίμασα το Bordeaux Prieur de Saint Florent του 2005, πού ήταν τέλειο και στοίχισε μόνο 5 ευρώ το ποτήρι.
Αυτή τη φορά, ξεκινήσαμε την κραιπάλη με γαριδάκι Σύμης τηγανητό, που συνοδευόταν από μια γλυκιά σαλάτα από φακές και λαχανικά (9 ευρώ), το οποίο ήταν άψογο. Ήταν τόσο τραγανό και ψιλούτσικο, που φάγαμε μέχρι και τα κεφάλια από τις γαρίδες! Συνεχίσαμε με μύδια αχνιστά με μαραθόριζα, φέτα, μυρωδικά και λαδολέμονο (8,5 ευρώ), που ήταν βρασμένα μέσα σε ένα απίστευτα αρωματικό ζουμί, οπότε καταλαβαίνετε ότι, πρώτον, έγινε η μάχη της παπάρας (ναι, στα ψωμιά αναφέρομαι) και δεύτερον, καταλήξαμε να τα μετρήσουμε και να τα μοιράσουμε ακριβοδίκαια, για να μην αδικηθεί κανένας και φάει λιγότερα. Από τα σαλατικά, διαλέξαμε μια ζεστή σαλάτα με ποικιλία μανιταριών, ζωχούς και λαδολέμονο (9 ευρώ), που ήταν επίσης άψογη. Μάλιστα, το κλου ήταν η γαρνιτούρα από τηγανητά sticks κρεμμυδιών, η οποία ιδανικά το πιάτο. Το σαλάχι ποσέ με μηλόξυδο, κάπαρη και φάβα Σαντορίνης (9 ευρώ) ήταν πεντανόστιμο όπως πάντα (νομίζω ότι είναι η τρίτη ή τέταρτη φορά που δεν μπόρεσα να του αντισταθώ), ενώ το μυλοκόπι με ζεστή σαλάτα πορτοκάλι και φινόκιο (14,5 ευρώ) ήταν άψογα ψημένο με την πέτσα του και συνοδευμένο από έναν ωραίο πουρέ σελινόριζας με υπέροχη, απαλή υφή. Οι δε στηθοπλευρές από μοσχαράκι γάλακτος στη γάστρα με θυμάρι και κρασί, συνοδεία ριζότου με μανιτάρια και λάδι τρούφας (16,5 ευρώ) ήταν ένα όνειρο και το κρέας τόσο γλυκό που θα μπορούσε άνετα να φαγωθεί και ως... επιδόρπιο!
Και πάνω που είπα επιδόρπιο, αν και αρχικά ήμασταν αποφασισμένοι να παραγγείλουμε έκαστος το δικό του, στο τέλος δεν είχε μείνει αρκετός χώρος στα στομάχια μας (λογικό, είχαμε φάει το καταπέτασμα), οπότε διχαστήκαμε ανάμεσα σε προφιτερόλ και τάρτα με αχλάδι και καραμέλα γάλακτος (7 ευρώ). Τόσο, μάλιστα, που αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε σε ένα γύρο πέτρα-μολύβι-ψαλίδι-χαρτί για να αποφασίσουμε ποιο θα πάρουμε. Εννοείται ότι κέρδισα εγώ (χα!) κι έτσι τελικά τσακίσαμε το προφιτερόλ με παγωτό βανίλια και σοκολάτα υγείας (7 ευρώ). Και δυστυχώς, οι υπόλοιποι επέμεναν ότι δεν δικαιούμουν ένα choux παραπάνω από τους άλλους επειδή κέρδισα, παρόλο που εγώ είμαι σίγουρη ότι θα έπρεπε. Μ' αρέσει που δεν ήθελαν κιόλας προφιτερόλ στην αρχή!
Tώρα, εάν το Cucina έχει κάπου περιθώρια βελτίωσης, είναι στο σέρβις του. Οι υπάλληλοι είναι όλοι πρόθυμοι και εξυπηρετικοί, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως το σέρβις συνολικά δεν είναι ιδιαίτερα συντονισμένο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες. Κάποιες φορές έχουν τύχει λάθη στις παραγγελίες, όπως και καθυστερήσεις στα πιάτα, αλλά το χειρότερο είναι ότι το προσωπικό συνήθως αργεί αρκετά να πάρει παραγγελία και γενικότερα δεν έχει το νου του στους πελάτες και τις επιθυμίες τους. Πρέπει να πω πως διέκρινα βελτίωση από την τελευταία φορά, ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια σε αυτό τον τομέα.
Κουζίνα: Μεσογειακή
Τιμές: 20-32 ευρώ
Crowd: όλες οι ηλικίες
Dress Code: casual
Spotted: Διονύσης Σαββόπουλος
Διεύθυνση: Ευφορίωνος 13 & Ερατοσθένους (πεζόδρομος), Παγκράτι
Τηλ: 210 75 66 008
Y.Γ. Η φωτογραφία του εστιατορίου είναι από το in2life.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου