Η Δάφνη είναι ένα τρομερά δημοφιλές μεζεδοπωλείο στο Μπουρνάζι, το οποίο μου είχαν φάει όλοι τα αυτιά ότι έπρεπε οπωσδήποτε να δοκιμάσω, όπερ και εγένετο.Ως χώρο δεν μπορώ να κρίνω το εσωτερικό του γιατί η αλήθεια είναι ότι παρέλειψα να το επισκεφθώ (pardonnez-moi για την παράλειψη), αν και από τη φωτό (που προέρχεται από την κριτική της Lifo) γλυκούλι φαίνεται. Πάντως για όσους θα καθίσουν έξω (ε, προφανώς από τον επόμενο Μάιο πια...) το περιβάλλον είναι πολύ ευχάριστο, καθώς η Δάφνη βρίσκεται σε έναν πεζόδρομο με αρκετό πράσινο, ωραίο φωτισμό και στην απέναντι πλευρά βρίσκεται και το ταβερνείο Η Γκαλερί του Μεζέ (Παρεπιμπτόντως, αυτό το όνομα δεν ξεπερνιέται εύκολα. Αναρωτιέμαι τι θα επακολουθήσει. Η Μπιενάλε της Μπρουσκέτας ή η Ρετροσπεκτίβα του Ορντέβρ; ) για να συμπληρώνει την ευχάριστη, παρεΐστικη ατμόσφαιρα μεζεδο-περαντζάδας.
Εμείς ήμασταν μεγαλούτσικη παρέα κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε αρκετά πράγματα από το μενού, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει την έκταση των Αδερφών Καραμαζώφ. Αυτό πάντα με προδιαθέτει αρνητικά, όσο να 'ναι, αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί. Εν ολίγοις, θεωρώ ότι ένας τόσο μεγάλος κατάλογος αποκλείεται να υποστηρίζεται στην εντέλεια. Όπως και διαπίστωσα τω όντι, διότι πράγματα ήταν νοστιμότατα και άλλα όχι τόσο σωστά εκτελεσμένα.
Εμείς, ας πούμε, ξεκινήσαμε με τη μαραθόπιτα (6.80 ευρώ), η οποία ήταν ολόσωστη, όπως και η φάβα (5.90), με το κρεμμυδάκι της και τα όλα της, ενώ το λαδοτύρι σαγανάκι (6 ευρώ) με κούφανε, διότι ομολογώ πως λαδοτύρι παναρισμένο δεν έχω ματαδεί και το θεωρώ και ιεροσυλία (όχι τίποτα άλλο, αλλά κατάγομαι και από τη Μυτιλήνη). Το λαδοτύρι τηγανίζεται σκέτο, τελεία και παύλα.
Στη συνέχεια, η σαλάτα "Δάφνη" με λαχανικά εποχής, ρόκα, λιαστές ντομάτες, χαλούμι και βαλσάμικο (8.70 ευρώ) ήταν συμπαθητική και η πλιγουροσαλάτα (8.50 ευρώ) ακόμα καλύτερη. Οι "αραβικές πιτούλες με ρεβυθοκεφτέδες και μαριναρισμένα λαχανικά" που έγραφε το μενού (9 ευρώ) ήταν νόστιμο πιάτο, αλλά όχι ιδιαίτερα πρακτικό, καθώς ήταν τελικώς μια extra large αραβική πίτα στην οποία ήταν τυλιγμένοι πολλοί κεφτέδες, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να την τεμαχίσεις για να τη μοιραστεί η παρέα χωρίς να τη διαλύσεις εντελώς στα εξ ων συνετέθη. Το ψητό μοσχαρίσιο συκώτι (11 ευρώ) ήταν πολύ νόστιμο και ως πρώτη ύλη και όμορφα ψημένο, αλλά αυτό που θεωρώ το μεγαλύτερο σουξέ της βραδιάς ήταν οι σεφταλιές (10.80 ευρώ), που ήταν ζουμερές όσο δεν παίρνει. Τέλος, ζητήσαμε και μία χοιρινή τηγανιά με πράσο (11.30 ευρώ), την οποία, όμως, δε γευτήκαμε ποτέ. Αυτά βέβαια είναι αναπόφευκτα σε τόσο μεγάλους χώρους, με τόσο κόσμο, και προσωπικό 4-5 σερβιτόρων που τρέχουν πάνω-κάτω πανικόβλητοι να τους προλάβουν όλους.
Στο τέλος, μας έφεραν και μια πιατέλα με διάφορα γλυκάκια την οποία την κερνάνε πάντα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο που να με ξετρέλανε, ωστόσο ήταν όλα συμπαθητικά, και παίρνουν και deux points για το τζάμπα της υπόθεσης.
Συνοψίζοντας, έμεινα αρκετά ευχαριστημένη από τις γεύσεις που δοκιμάσαμε. Αν και το μενού είναι, όπως είπα, χαοτικό, υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες επιλογές εφόσον κάνετε ένα γρήγορο scanning και ξεσκαρτάρετε τα κλισέ (σουβλάκια/μπιφτέκια/μακαρόνια και λοιπές επιλογές για kid menu.) Ένα πράγμα που θεωρώ αδυναμία του εστιατορίου είναι μια κάποια σύγχυση ταυτότητας, καθώς μάλλον δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είναι κλασική ταβέρνα ή μοντέρνο μεζεδοπωλείο, αφού από όσα παραγγείλαμε, κάποια πιάτα έρχονταν με σερβίρισμα συνοικιακού μαγειρείου και κάποια άλλα εντελώς μοντερνιζατέρ αισθητικής (αν και όχι πάντα ιδιαίτερα επιτυχημένης, όπως ας πούμε η πλιγουροσαλάτα σε γυάλινο νεροπότηρο με δύο κριτσίνια σφηνωμένα χιαστί, που ως food styling μου κάνει λίγο Αλεξία Αλεξιάδου). Τέλος, οι τιμές είναι σχετικά λογικές, αλλά θα μπορούσαν να είναι και λίγο πιο χαμηλές, αναλογικά με αυτό που προσφέρει το εστιατόριο ως χώρος και ύφος. Πόσο μάλλον όσον αφορά κάποια πιάτα με θαλασσινά που περιλαμβάνει το μενού, διότι μακαρονάδα με γαρίδα κατεψυγμένη 20 ευρώ σε ταβέρνα, sorry αλλά το βρίσκω κάπως too much.
Ετυμηγορία: ναι μωρέ, why not?
Κουζίνα: ελληνική
Τιμές: 15-23 το άτομο (θα μπορούσαν να είναι και λιγουλάκι πιο κάτω, χαλεποί καιροί κλπ κλπ)
Σέρβις: ευγενικό, αλλά τρέχει και δε φτάνει
Διεύθυνση: Μεγάλου Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι
Τηλ: 210 57 73 721
Εμείς ήμασταν μεγαλούτσικη παρέα κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε αρκετά πράγματα από το μενού, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει την έκταση των Αδερφών Καραμαζώφ. Αυτό πάντα με προδιαθέτει αρνητικά, όσο να 'ναι, αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί. Εν ολίγοις, θεωρώ ότι ένας τόσο μεγάλος κατάλογος αποκλείεται να υποστηρίζεται στην εντέλεια. Όπως και διαπίστωσα τω όντι, διότι πράγματα ήταν νοστιμότατα και άλλα όχι τόσο σωστά εκτελεσμένα.
Εμείς, ας πούμε, ξεκινήσαμε με τη μαραθόπιτα (6.80 ευρώ), η οποία ήταν ολόσωστη, όπως και η φάβα (5.90), με το κρεμμυδάκι της και τα όλα της, ενώ το λαδοτύρι σαγανάκι (6 ευρώ) με κούφανε, διότι ομολογώ πως λαδοτύρι παναρισμένο δεν έχω ματαδεί και το θεωρώ και ιεροσυλία (όχι τίποτα άλλο, αλλά κατάγομαι και από τη Μυτιλήνη). Το λαδοτύρι τηγανίζεται σκέτο, τελεία και παύλα.
Στη συνέχεια, η σαλάτα "Δάφνη" με λαχανικά εποχής, ρόκα, λιαστές ντομάτες, χαλούμι και βαλσάμικο (8.70 ευρώ) ήταν συμπαθητική και η πλιγουροσαλάτα (8.50 ευρώ) ακόμα καλύτερη. Οι "αραβικές πιτούλες με ρεβυθοκεφτέδες και μαριναρισμένα λαχανικά" που έγραφε το μενού (9 ευρώ) ήταν νόστιμο πιάτο, αλλά όχι ιδιαίτερα πρακτικό, καθώς ήταν τελικώς μια extra large αραβική πίτα στην οποία ήταν τυλιγμένοι πολλοί κεφτέδες, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να την τεμαχίσεις για να τη μοιραστεί η παρέα χωρίς να τη διαλύσεις εντελώς στα εξ ων συνετέθη. Το ψητό μοσχαρίσιο συκώτι (11 ευρώ) ήταν πολύ νόστιμο και ως πρώτη ύλη και όμορφα ψημένο, αλλά αυτό που θεωρώ το μεγαλύτερο σουξέ της βραδιάς ήταν οι σεφταλιές (10.80 ευρώ), που ήταν ζουμερές όσο δεν παίρνει. Τέλος, ζητήσαμε και μία χοιρινή τηγανιά με πράσο (11.30 ευρώ), την οποία, όμως, δε γευτήκαμε ποτέ. Αυτά βέβαια είναι αναπόφευκτα σε τόσο μεγάλους χώρους, με τόσο κόσμο, και προσωπικό 4-5 σερβιτόρων που τρέχουν πάνω-κάτω πανικόβλητοι να τους προλάβουν όλους.
Στο τέλος, μας έφεραν και μια πιατέλα με διάφορα γλυκάκια την οποία την κερνάνε πάντα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο που να με ξετρέλανε, ωστόσο ήταν όλα συμπαθητικά, και παίρνουν και deux points για το τζάμπα της υπόθεσης.
Συνοψίζοντας, έμεινα αρκετά ευχαριστημένη από τις γεύσεις που δοκιμάσαμε. Αν και το μενού είναι, όπως είπα, χαοτικό, υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες επιλογές εφόσον κάνετε ένα γρήγορο scanning και ξεσκαρτάρετε τα κλισέ (σουβλάκια/μπιφτέκια/μακαρόνια και λοιπές επιλογές για kid menu.) Ένα πράγμα που θεωρώ αδυναμία του εστιατορίου είναι μια κάποια σύγχυση ταυτότητας, καθώς μάλλον δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είναι κλασική ταβέρνα ή μοντέρνο μεζεδοπωλείο, αφού από όσα παραγγείλαμε, κάποια πιάτα έρχονταν με σερβίρισμα συνοικιακού μαγειρείου και κάποια άλλα εντελώς μοντερνιζατέρ αισθητικής (αν και όχι πάντα ιδιαίτερα επιτυχημένης, όπως ας πούμε η πλιγουροσαλάτα σε γυάλινο νεροπότηρο με δύο κριτσίνια σφηνωμένα χιαστί, που ως food styling μου κάνει λίγο Αλεξία Αλεξιάδου). Τέλος, οι τιμές είναι σχετικά λογικές, αλλά θα μπορούσαν να είναι και λίγο πιο χαμηλές, αναλογικά με αυτό που προσφέρει το εστιατόριο ως χώρος και ύφος. Πόσο μάλλον όσον αφορά κάποια πιάτα με θαλασσινά που περιλαμβάνει το μενού, διότι μακαρονάδα με γαρίδα κατεψυγμένη 20 ευρώ σε ταβέρνα, sorry αλλά το βρίσκω κάπως too much.
Ετυμηγορία: ναι μωρέ, why not?
Κουζίνα: ελληνική
Τιμές: 15-23 το άτομο (θα μπορούσαν να είναι και λιγουλάκι πιο κάτω, χαλεποί καιροί κλπ κλπ)
Σέρβις: ευγενικό, αλλά τρέχει και δε φτάνει
Διεύθυνση: Μεγάλου Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι
Τηλ: 210 57 73 721
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου