Μια βδομάδα μετά τη σχετική μου ανάρτηση, κατάφερα επιτέλους να επισκεφθώ κι εγώ την έκθεση "Περί Μαγειρικής" στην γκαλερί Τεχνοχώρος. Η έκθεση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και καλύπτει όλα τα γούστα, αφού περιλαμβάνει από ζωγραφικά και γλυπτά έργα έως εγκαταστάσεις, κατασκευές και φωτογραφίες.Eγώ προσωπικά ξεχώρισα τo έργα του Γιώργου Κυπρή, που με τα γλυπτά του ψάρια διασώζει "τα υπολείμματα μιας τροφής τόσο λαχταριστής και προσφιλούς στην ελληνική αρχαιότητα που ο Αθήναιος της αφιερώνει δύο από τα δεκαπέντε του βιβλία". Το ψάρι είναι άλλωστε ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στη δουλειά του Κυπρή και ένα από τα
είδη του ζωικού βασιλείου το οποίο προφανώς τον γοητεύει ιδιαίτερα. Στο έργο της έκθεσης, τρία μεταλλικά ψάρια είναι κρεμασμένα από την ουρά και τα αγκίστρια κρέμονται από τα στόματά τους. (Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα άλλο έργο του καλλιτέχνη από την ίδια σειρά.) Πολύ ενδιαφέρον βρήκα επίσης το έργο του Μανώλη Αναστασάκου, ο οποίος για μια εγκατάσταση που εκτέθηκε στη Νέα Υόρκη είχε περικλείσει διαφορετικά τρόφιμα μέσα σε βάζα με ρητίνη, προκειμένου να συντηρηθούν και να παραμείνουν αναλλοίωτα, "τα
ριχεύοντάς" τα δηλαδή κατά κάποιον τρόπο. Από την εγκατάσταση, στην έκθεση του Τεχνοχώρου εκτίθεται μόνο το ένα βάζο, το οποίο περιέχει μια πατάτα (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, χαχά), αφού τα υπόλοιπα έχουν πουληθεί. Εκτίθενται επίσης μερικά από αυτά σε φωτογραφίες (βλ. δεξιά, το χταπόδι). Αυτό που με τράβηξε περισσότερο στο έργο αυτό είναι η αντίθεση μεταξύ των τροφίμων -τα οποία συνηθίζουμε να τα αντιμετωπίζουμε ως κάτι το εφήμερο- και της μονιμότητας του τρόπου με τον οποίο επέλεξε ο καλλιτέχνης να τα απαθανατίσει. Σίγουρα το έργο του θα άρεσε στον Arman (Γάλλος καλλιτέχνης, αναδρ
ομική έκθεση του οποίου τρέχει αυτή τη στιγμή στο Pompidou στο Παρίσι), που συνήθιζε να παγώνει κι αυτός αντικείμενα στον χρόνο, περικλείοντάς τα μέσα σε τεράστια κουτιά από πλεξιγκλάς και να τα αποκαλεί "archeologies du future", αρχαιολογίες του μέλλοντος δηλαδή, λέγοντας πως ο καλλιτέχνης μετατρέπεται σε ένα είδος αρχαιολόγου που κάνει ανασκαφές στο ίδιο του το παρόν... (Δεξιά, έργο του Arman, με σωληνάρια μπογιάς σε κουτί από πλεξιγκλάς από το 1969.)Πάντως, αν αποφασίσετε να πάτε στην έκθεση, μη σταματήσετε εκεί! Εγώ συνδύασα το τερπνόν μετά του ωφελίμου (αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω πια ποιο είναι ποιο, χαχα) και μετά την έκθεση επισκέφθηκα ένα από τα εστιατόρια στα οποία εκτίθενται επιπλέον έργα της έκθεσης. Τα εστιατόρια που συνεργάζονται με τον Τεχνοχώρο είναι το Μάνη Μάνη και το Cucina Povera (που νομίζω πως ξέρετε πια πόση αδυναμία τους έχω), το Βαρούλκο (εάν το αντέχει η τσέπη σας, διαλέξτε αυτό, και μετά τα ψαροκέφαλα του κύριου Κυπρή πηγαίνετε στον κύριο Λαζάρου να φάτε ψάρι σπαρταριστό), η Στροφή και το Attikos Greek House, το οποίο και τελικά επιλέξαμε, αφού δεν το είχε κανένας μας ξαναεπισκεθεί.
Το Attikos Greek House, λοιπόν, βρίσκεται στην Ακρόπολη (η απόσταση από την γκαλερί δεν είναι ούτε δέκα λεπτά, παρεμπιπτόντως) και έχει παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Το μεγάλο του ατού είναι οπωσδήποτε η θέα -την οποία δυστυχώς μπορείτε να απολαύσετε μόνο το καλοκαίρι από την ταράτσα του. Αν το επισκεφθείτε τώρα, ανεβείτε επάνω με το ασανσέρ και ρίξτε μια ματιά. Αξίζει τον κόπο, διότι βλέπει στην πιο όμορφη πλευρά του Παρθενώνα από απόσταση αναπνοής από τη μία, αλλά και στο διόλου ευκαταφρόνητο Αστεροσκοπείο από την άλλη πλευρά, για όσους δεν σταθούν τόσο τυχεροί ώστε να καπαρώσουν ένα από τα καλύτερα τραπέζια. (Αυτό, αν δεν το πιάσατε, είναι tip. Τουτέστιν, στο τηλέφωνο το καλοκαιράκι διευκρινήστε πού θέλετε να σας βάλουν να καθίσετε.)
Και ο χειμερινός του χώρος, όμως, στο ισόγειο του κτηρίου, είναι πολύ ευχάριστος. Μια μεγάλη ψηλοτάβανη σάλα με ξύλινα τραπέζια, που διαθέτει και τζάκι (Εγώ, μη δω τζάκι, πάω αμέσως και κολλάω επάνω για να ξεροψήνομαι). Από την έκθεση "Περί μαγειρικής", εδώ θα δείτε έργα της κεραμίστριας Θεοδώρας Χωραφά, που εμπνέεται από τα αξεσουάρ του τραπεζιού και της 'Ερσης Χατζηαργυρού, που δημιουργεί κατασκευές αποτελούμενες από μαγειρικές πρώτες ύλες.
Στο μενού του Attikos Greek House, λοιπόν, δεν πρόκειται να βρείτε κάτι το ιδιαίτερα πρωτότυπο, αλλά το πλεονέκτημά του είναι πως ό,τι παραγγείλετε θα είναι καλομαγειρεμένο και φτιαγμένο με νοστιμότατες πρώτες ύλες. Πραγματικά, τίποτα δεν ήρθε μέτριο στο τραπέζι μας. Τα σταμναγκάθια μας (5 ευρώ) ήταν και ολόσωστα βρασμένα, αλλά και τρυφερά και γευστικά από μόνα τους. Οι λαχανοντολμάδες (10 ευρώ) ήταν όμορφα τυλιγμένοι και με σωστή ισορροπία στο αυγολέμονο, ενώ το καλύτερο απ' όλα ήταν το σουφλέ μελιτζάνας (7 ευρώ). Μια μικρή απορία μας δημιουργήθηκε επ' αυτού και ξεχάσαμε να τη διευκρινίσουμε: το "σουφλέ μελιτζάνας", που δεν περιγραφόταν στον κατάλογο, μας παρέπεμπε σε κάτι που θα είχε πιθανότατα μπεσαμέλ, ενώ τελικά επρόκειτο για κάτι που έμοιαζε πιο πολύ με σαγανάκι, αφού ήταν ψητή μελιτζάνα σε πήλινο σκεύος, με ντομάτα και τυρί φέτα τριμμένο από πάνω. Όποια ένσταση και αν είχαμε για το όνομα, πάντως, διαλύθηκε όταν το δοκιμάσαμε, γιατί ήταν εξαιρετικό: η μελιτζάνα σκέτο λουκούμι και το τυρί άψογο, ενώ πάρα πολύ καλό ήταν και το ελαιόλαδο. Αυτό που κάπως με απογοήτευσε ήταν η χορτόσουπα (7 ευρώ), που περιείχε κολοκυθάκια, καρότα και άλλα λαχανικά ψιλοκομμένα σε κυβάκια: αν και νόστιμη, δεν ήταν κάτι που θα μου μείνει. Το mix grill κρεατικών (19 ευρώ), τέλος, που μοιραστήκαμε όλοι γιατί η ποσότητα ήταν τεράστια, ήταν πολύ καλό, με το χοιρινό και το μπιφτέκι να κερδίζουν στην προτίμησή μας. Το πιάτο περιείχε επίσης μοσχάρι, κοτόπουλο και λουκάνικο γεμιστό με πιπεριά και συνοδευόταν από τηγανητές πατάτες: όλα τα είδη ήταν τρυφερά και ψημένα πολύ σωστά.
Στα συν προσθέτω και το πραγματικά συμπαθέστατο χύμα Μοσχοφίλερο από τους αμπελώνες Μάρκου, αλλά και τη γευστική πορτοκαλόπιτα που μας κέρασε απλόχερα η κυρία Μίνα -η ιδιοκτήτρια, η οποία είναι και πολύ φιλική συν τοις άλλοις- που όπως μας είπε είναι το σουξέ του μαγαζιού, αφού τη φτιάχνει κάθε μέρα και σχεδόν ποτέ δεν περισσεύει! Παρόλα αυτά, την επόμενη φορά (όταν ανοίξει ο καιρός πια, για να απολαμβάνουμε και την ωραία θέα) νομίζω πως θα ζητήσω τον σπιτικό τους μπακλαβά, για τον οποίο έχω επίσης ακούσει καλά λόγια...
Για την έκθεση "Περί Μαγειρικής" στην gallery Τεχνοχώρος:
Διάρκεια έκθεσης: ως τις 2 Φεβρουαρίου.
'Ωρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00-14:30 & 17:30-20:30, Τετάρτη, Σάββατο: 11:00-16:00
Διεύθυνση: Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη 33, 11742 Αθήνα
Τηλ: 211 182 38 18
Για το εστιατόριο Attikos Greek House:
Κουζίνα: ελληνική παραδοσιακή
Τιμές: 15-25 ευρώ το άτομο
Προσωπικό: ευγενέστατο, πολύ φιλικό
Διεύθυνση: Γαριβάλδη 7, Ακρόπολη.
Τηλ: 2109215256, 2109216266.
Υ.Γ. Διαβάστε περισσότερα για την έκθεση "Περί μαγειρικής" στη σχετική μου ανάρτηση εδώ, αλλά και στο site του Τεχνοχώρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου