Την επόμενη φορά που θα πάτε σε ένα εστιατόριο και θα νιώσετε την ανάγκη να γκρινιάξετε ότι δεν έχει καλό σέρβις, σκεφθείτε ότι υπάρχουν πάντα και χειρότερα:
Σερβιτόρος: Λοιπόν, ορίστε, κύριε. Λυσσάξατε! Τι θέλετε;
Τσουτσέκης: Ε τι τι θέλουμε; Να παραγγείλουμε θέλουμε!
Σερβιτόρος: Να παραγγείλετε. Λοιπόν, ορίστε. Έχουμε: φιλέ μινιόν φουαγκρά, έχουμε φουαγκρά σκέτο αλα γκρεκ, μπλαμπλά στα κάρβουνα.
Και τώρα προσέξτε με, σπεσιαλιτέ. Αγγινάρες στα κάρβουνα, αγγινάρες στο πάτωμα, αγγινάρες στον τοίχο, αγγινάρες παντού γενικότερα. Έχουμε ογκρατέν πατάτες. Έχουμε πατάτες στα κάρβουνα.
Τσουτσέκης: Ε σταματήστε πια, κύριε. Σας παρακαλώ, μπερδεύτηκα! Λίγο πιο σιγά, ή τουλάχιστον, δεν υπάρχει ένας κατάλογος σ' αυτό το εστιατόριο, να παραγγείλουμε σαν άνθρωποι; Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Έναν κατάλογο, παρακαλώ.
Σερβιτόρος: Ουφφφφ! Με σκάσατε, κύριε! Ορίστε! Κατάλογος! Παραγγείλτε!
Τσουτσέκης: Τι μας έφερε εδώ; Μήπως είναι τρελός; Μας έφερε τηλεφωνικό κατάλογο! Σας παρακαλώ, κύριε, για να τελειώνουμε. Φέρτε μας δύο φιλετάκια, ας πούμε. Δύο φιλετάκια με πατατούλες, ξέρετε, κάτι απλό, τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά, συγγνώμη, αν έχετε την καλοσύνη, τα φιλετάκια να είναι κάπως μαλακά γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με τα δόντια μου.
Σερβιτόρος: Αχ, ο κύριος Τσουτσέκης έχει πρόβλημα με τα δοντάκια! Έγινε, κύριε Τσουτσέκη! (κρυφογελάει)
Τσουτσέκης: Και πού 'στε...
Σερβιτόρος: Ποιον είπες πούστη, ρε;
Τσουτσέκης: Σας παρακαλώ, δεν εννοώ πούστη, πού 'στε, τρόπος του λέγειν, ελάτε να σας πω κάτι ακόμα δηλαδή.
Σερβιτόρος: Α. Τι θέλετε;
Τσουτσέκης: Ένα μπουκάλι κρασί, αν έχετε την καλοσύνη.
Σερβιτόρος: Εντάξει, κύριε. Άσπρο ή κόκκινο;
Τσουτσέκης: Ό,τι να 'ναι, κύριε.
Σερβιτόρος: Θα σου φέρω ένα μπορντό.
Και βέβαια, η αξεπέραστη στιγμή στο 5'39'':
Σερβιτόρος: Κάτσε κάτω μωρέ, που θες και να φύγεις! Πού θα πας δηλαδή;
Τσουτσέκης: Είστε με τα καλά σας, κύριε;
Σερβιτόρος: Βρε, άμα δεν φας όλο σου το φαγητό, δεν έχεις να πας πουθενά! Έρχεσαι μας παραγγέλνεις, μας αναστατώνεις, θα κάτσεις να φας μέχρι την τελευταία μπουκιά!
Σερβιτόρος: Λοιπόν, ορίστε, κύριε. Λυσσάξατε! Τι θέλετε;
Τσουτσέκης: Ε τι τι θέλουμε; Να παραγγείλουμε θέλουμε!
Σερβιτόρος: Να παραγγείλετε. Λοιπόν, ορίστε. Έχουμε: φιλέ μινιόν φουαγκρά, έχουμε φουαγκρά σκέτο αλα γκρεκ, μπλαμπλά στα κάρβουνα.
Και τώρα προσέξτε με, σπεσιαλιτέ. Αγγινάρες στα κάρβουνα, αγγινάρες στο πάτωμα, αγγινάρες στον τοίχο, αγγινάρες παντού γενικότερα. Έχουμε ογκρατέν πατάτες. Έχουμε πατάτες στα κάρβουνα.
Τσουτσέκης: Ε σταματήστε πια, κύριε. Σας παρακαλώ, μπερδεύτηκα! Λίγο πιο σιγά, ή τουλάχιστον, δεν υπάρχει ένας κατάλογος σ' αυτό το εστιατόριο, να παραγγείλουμε σαν άνθρωποι; Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Έναν κατάλογο, παρακαλώ.
Σερβιτόρος: Ουφφφφ! Με σκάσατε, κύριε! Ορίστε! Κατάλογος! Παραγγείλτε!
Τσουτσέκης: Τι μας έφερε εδώ; Μήπως είναι τρελός; Μας έφερε τηλεφωνικό κατάλογο! Σας παρακαλώ, κύριε, για να τελειώνουμε. Φέρτε μας δύο φιλετάκια, ας πούμε. Δύο φιλετάκια με πατατούλες, ξέρετε, κάτι απλό, τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά, συγγνώμη, αν έχετε την καλοσύνη, τα φιλετάκια να είναι κάπως μαλακά γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με τα δόντια μου.
Σερβιτόρος: Αχ, ο κύριος Τσουτσέκης έχει πρόβλημα με τα δοντάκια! Έγινε, κύριε Τσουτσέκη! (κρυφογελάει)
Τσουτσέκης: Και πού 'στε...
Σερβιτόρος: Ποιον είπες πούστη, ρε;
Τσουτσέκης: Σας παρακαλώ, δεν εννοώ πούστη, πού 'στε, τρόπος του λέγειν, ελάτε να σας πω κάτι ακόμα δηλαδή.
Σερβιτόρος: Α. Τι θέλετε;
Τσουτσέκης: Ένα μπουκάλι κρασί, αν έχετε την καλοσύνη.
Σερβιτόρος: Εντάξει, κύριε. Άσπρο ή κόκκινο;
Τσουτσέκης: Ό,τι να 'ναι, κύριε.
Σερβιτόρος: Θα σου φέρω ένα μπορντό.
Και βέβαια, η αξεπέραστη στιγμή στο 5'39'':
Σερβιτόρος: Κάτσε κάτω μωρέ, που θες και να φύγεις! Πού θα πας δηλαδή;
Τσουτσέκης: Είστε με τα καλά σας, κύριε;
Σερβιτόρος: Βρε, άμα δεν φας όλο σου το φαγητό, δεν έχεις να πας πουθενά! Έρχεσαι μας παραγγέλνεις, μας αναστατώνεις, θα κάτσεις να φας μέχρι την τελευταία μπουκιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου