No strings attached: Ανθοδέσμη από καρότα

Xθες είδα μια ταινιούλα με τίτλο "No Strings Attached" (2011), στην οποία συμπρωταγωνιστούν ο Άστον Κούτσερ και η Νάταλι Πόρτμαν. Δεν είναι κάτι συγκλονιστικό, πρόκειται απλώς για μια ευχάριστη ρομαντική κωμωδία, απ' αυτές που κάνουν εμάς τις γυναίκες να τρέφουμε υπερβολικά υψηλές και σαφέστατα μη ρεαλιστικές προσδοκίες για τον έρωτα και το αντίθετο φύλο και που ως εκ τούτου -όπως εύστοχα το έθεσε προ ημερών η φίλη μου η Ι.- στο εξής θα πρέπει να τοποθετούνται στα βιντεοκλάμπ στο ράφι της επιστημονικής φαντασίας.

Ξεχώρισα, όμως, δύο πολύ χαριτωμένες σκηνές, τις οποία θέλησα να μοιραστώ μαζί σας. Η υπόθεση έχει ως εξής: η Νάταλι Πόρτμαν είναι μια πολυάσχολη γιατρός αποφασισμένη πάση θυσία να μην ερωτευτεί, ώσπου μια μέρα αρχίζει να κάνει σεξ με τον Άστον Κούτσερ -έναν ανερχόμενο τηλεοπτικό σεναριογράφο- ξεκαθαρίζοντάς του ωστόσο από την αρχή ότι δεν θέλει να κάνουν σχέση. Ο Κούτσερ, λοιπόν, προσπαθεί να την κάνει να παραδεχτεί ότι τον έχει ερωτευτεί κι εκείνη όπως κι αυτός και να την πείσει να γίνουν κανονικό ζευγάρι.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, έπειτα από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες, την πείθει να βγει ραντεβού μαζί του. Εκείνη του έχει απαγορεύσει να της αγοράσει λουλούδια. Εκείνος εμφανίζεται στο ραντεβού με ένα μπουκέτο καρότα.



Εντάξει, το ομολογώ. Έχω αδυναμία στον Άστον Κούτσερ. Κι ας απάτησε την Ντέμι Μουρ, κι ας είναι λίγο βλαχάκι, κι ας πέρασε το μοναδικό του βράδυ στην Αθήνα στα μπουζούκια πετώντας γαρδένιες στο Πάνο Κιάμο (βλ. φωτό: έλεος, Άστον, δεν είναι τουρτοπόλεμος, αγάπη μου). Πολύ απλά γιατί νομίζω ότι πολύ λίγοι θα μπορούσαν να εμφανιστούν με ένα μάτσο καρότα σε ραντεβού και να σου το "πουλήσουν" τόσο χαριτωμένα που να σε κάνουν να κολακευτείς για τη ρομαντική τους χειρονομία. Εξάλλου, είναι αδύνατο να μην εκτιμήσεις και την πρωτοτυπία του όλου εγχειρήματος. (Εντάξει, παιδιά, το ξέρω ότι δεν το σκέφτηκε μόνος του ο Άστον, αλλά εγώ έτσι θέλω να το έχω στο μυαλό μου, οκέι;) Όχι ότι έχω τίποτα με τα παραδοσιακά τριαντάφυλλα και φυσικά ποτέ μου δεν τα σνόμπαρα όταν μου τα πρόσφερε κάποιος, αλλά I'm just saying (και σε συνέχεια της χθεσινής μου ανάρτησης, αν θέλετε) λίγη πρωτοτυπία δεν βλάπτει. Άσε που αν κάποιος μου έφερνε καρότα αντί για λουλούδια, μετά θα του έφτιαχνα μια καροτόσουπα ή ένα carrot cake -ανάλογα τα γούστα του- και θα ανταπέδιδα την ευγενική χειρονομία 100%...
Η δεύτερη σκηνή που με έκανε να αγαπήσω τον Άστον λίιιιγο ακόμα παραπάνω είναι αυτή εδώ:



Στο ραντεβού, ο Άστον αγοράζει ένα μιλκσέικ για να το μοιραστούν με τη Νάταλι με διπλό καλαμάκι (πόσο μα πόσο υπέροχα ρετρό, μπάι δε γουέι!) και καταλήγουν να "τσακώνονται" για το ποιος θα ρουφήξει περισσότερο.

Άνταμ: Ευχαριστώ.
Έμμα: Τι, εγώ δεν έχω δικό μου μιλκσέικ;
Άνταμ: Όχι. Ένα μιλκσέικ, δύο καλαμάκια. Αυτό είναι που το κάνει πιο ιδιαίτερο.
Έμμα: Μα πεινάω πάρα πολύ.
Άνταμ: Θα πάμε για φαγητό πιο μετά. Δεν διάβασες το πρόγραμμα;
Έμμα: Να πάρεις κι άλλο μιλκσέικ. Έχεις μεγάλο στόμα.
Άνταμ: Κι εσύ μεγάλο στόμα έχεις.
(Η Έμμα αρχίζει να ρουφάει. Ο Άνταμ βιάζεται να πιει κι αυτός γρήγορα. Η Έμμα βουτάει κι ένα δεύτερο καλαμάκι μέσα στο ποτήρι.)
Άνταμ: Μμμ! Έι! Μην κλέβεις! (Παίρνει 10 καλαμάκια, τα χώνει μέσα στο ποτήρι και πίνει αχόρταγα. Η Έμμα βάζει τα γέλια.
Άνταμ: Συγγνώμη.
(Παύση. Την κοιτάζει.)
Άνταμ: Μ' αρέσεις πολύ.
Έμμα: Κι εσύ μ' αρέσεις πολύ.
Άνταμ: (Κοιτώντας τη στα μάτια) Βασικά... Νομίζω ότι... Αρχίζω να σε ερωτε-
(Αμήχανη η Έμμα κατεβάζει το βλέμμα και κοιτώντας το ποτήρι, πέφτει με τα μούτρα στο μιλκσέικ.)
Έμμα: Μμμμ!
Άνταμ: (Απογοητευμένος) Πιες το εσύ το υπόλοιπο.

Υ.Γ. Η φωτό του Άστον από τον Κιάμο είναι από το gossip-tv.gr.