Xθες κάθισα και ξαναείδα μία από τις αγαπημένες μου ταινίες, το Stranger than Fiction ("Πιο παράξενο κι από παράξενο" έχει αποδοθεί στα Ελληνικά ο τίτλος) και χάρηκα πολύ, γιατί αν και είχα χρόνια να τη δω, διαπίστωσα ότι συνεχίζω να τη βρίσκω εξίσου πρωτότυπη, φρέσκια, ενδιαφέρουσα και συγκινητική όσο και την πρώτη φορά που την είδα στο σινεμά.Συν τοις άλλοις, βρίσκω τον χαρακτήρα της Μάγκι Τζίλενχαλ αξιολάτρευτο κι έτσι αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας μία από τις πιο όμορφες και τρυφερές σκηνές της ταινίας, όπου η ατίθαση και μποέμ Άννα Πασκάλ εξηγεί στον δύσκαμπτο και καθώς πρέπει φοροτεχνικό Χάρολντ Κρικ που της κάνει έλεγχο γιατί αποφάσισε να παρατήσει τη Νομική και να γίνει ζαχαροπλάστισσα:
Χάρολντ Κρικ: Καληνύχτα.
Άννα: Θέλετε ένα μπισκότο;
Χάρολντ: Α, όχι.
Άννα: Ελάτε τώρα. Είναι ζεστά και αφράτα και φρέσκα από τον φούρνο.
Χάρολντ: Όχι, δεν μου αρέσουν τα μπισκότα.
Άννα: Σε όλους αρέσουν τα μπισκότα.
Χάρολντ: Ναι, το ξέρω.
Άννα: Όταν περνούσατε μια φρικτή, απαίσια μέρα, δεν σας έφτιαχνε ποτέ η μαμά σας μπισκότα και γάλα;
Χάρολντ: Όχι, η μαμά μου δεν έφτιαχνε γλυκά. Τα μόνα μπισκότα που έχω φάει ποτέ μου ήταν αγοραστά.
Άννα: Χμμμ. Καλά. Καθίστε κάτω.
Χάρολντ: Όχι, είμαι...
Άννα: Όχι. Καθίστε κάτω. (Ακουμπάει μπροστά του ένα ποτήρι γάλα και ένα πιάτο με ένα μπισκότο). Και τώρα, φάτε ένα μπισκότο.
Χάρολντ: Πραγματικά δεν μπορώ.
Άννα: Κύριε Κρικ. Ήταν μια πραγματικά φρικτή μέρα. Το ξέρω, γιατί εγώ το φρόντισα. Οπότε πάρτε το μπισκότο, βουτήξτε το στο γάλα και φάτε το.
(Ο Χάρολντ κάνει ό,τι του λέει. Δοκιμάζει το μπισκότο και αφήνει έναν αναστεναγμό απόλαυσης.)
Χάρολντ: Ουάου. Είναι ένα πάρα πολύ καλό μπισκότο. Πότε αποφασίσατε να γίνετε ζαχαροπλάστισσα;
Άννα: Στο κολλέγιο.
Χάρολντ: Πήγατε σε σχολή μαγειρικής;
Άννα: Στη Νομική του Χάρβαρντ πήγα, βασικά.
Χάρολντ: Α, συγγνώμη, υπέθεσα ότι...
Άννα: Όχι, δεν πειράζει. Δεν την τελείωσα.
Χάρολντ: Συνέβη κάτι;
Άννα: Μετά βίας με δέχτηκαν. Πραγματικά μετά βίας. Ο μόνος λόγος που με άφησαν να μπω ήταν η εργασία μου για το πώς θα έκανα τον κόσμο καλύτερο με το δίπλωμά μου. Και που λέτε, έπρεπε να πηγαίνουμε σε κάτι συναντήσεις για μελέτη με τους συμφοιτητές μου και μερικές φορές κρατούσαν όλη νύχτα. Έτσι, έφτιαχνα γλυκά, για να μην πεινάσει κανείς όσο διαβάζαμε. Μερικές φορές, έψηνα όλο το απόγευμα στην κουζίνα του κοιτώνα και έφερνα γλυκά στις ομάδες μελέτης. Άρεσαν πολύ σε όλους. Φάτε. Έφτιαχνα μπισκότα με βρώμη, μπάρες με φυστικοβούτυρο, φυστικία macadamia με επικάλυψη μαύρης σοκολάτας... Και όλοι τα έτρωγαν κι ήταν χαρούμενοι και μελετούσαν πιο σκληρά και τα πήγαιναν καλύτερα στις εξετάσεις και σιγά-σιγά άρχισε να έρχεται όλο και περισσότερος κόσμος στις ομάδες μελέτης κι εγώ έφερνα περισσότερα σνακ και αναζητούσα καλύτερες συνταγές και σύντομα πέρασα στο τυρί ρικότα και τα κρουασάν βερίκοκο και τις μπάρες μόκα με γλάσο αμυγδάλου και τα σιφόν κέικ λεμονιού με γλάσο ροδάκινο... Και στο τέλος του εξαμήνου είχα 27 συμφοιτητές που μελετούσαμε μαζί, οκτώ τετράδια γεμάτα συνταγές και μέσο όρο D. Κι έτσι, τα παράτησα. Σκέφτηκα ότι αν ήταν να κάνω τον κόσμο καλύτερο, θα το έκανα με τα μπισκότα μου. (Παύση.) Σας αρέσουν;
Χάρολντ: Μου αρέσουν.
Άννα: Χαίρομαι.
Χάρολντ: Σας ευχαριστώ που με πιέσατε να τα φάω.
Άννα: Παρακαλώ.
Αλλά επειδή πραγματικά λατρεύω αυτή την ταινία, μου είναι δύσκολο να κρατηθώ και να μην αναφέρω μια ακόμα λεπτ
ομέρεια που βρήκα πολύ χαριτωμένη και ιδιαίτερη: Όταν ο Χάρολντ πάει να βρει την Άννα για να της εξομολογηθεί τον έρωτά του, αντί να της το πει με λουλούδια (flowers), μιας και είναι ζαχαροπλάστισσα, αποφασίζει να της χαρίσει αλεύρια (flours). Ειλικρινά, αν το κάνει αυτό ποτέ άντρας για μένα, τον παντρεύομαι επιτόπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου