Ναι, πάλι ιταλικό. Σε λίγο θα το βάλω και κάτω από την επικεφαλίδα του blog, μου φαίνεται. Food for Thought: ειδικευόμαστε στην ιταλική κουζίνα. Ε, τι να πω. Εγώ φταίω που υπάρχουν τόσα πολλά ιταλικά εστιατόρια στην πόλη; Δε νομίζω ότι καμία άλλη εθνική κουζίνα εκπροσωπείται τόσο πολυάριθμα στη χώρα μας, αλλά και πάλι, τα καλά ιταλικά της Αθήνας νομίζω πως μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα από αυτά. Η κουζίνα του μπορεί να μη σας συγκλονίσει, αλλά σίγουρα κρατάει ένα αρκετά καλό επίπεδο και η σχέση ποιότητας-τιμής είναι κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα.Το Tutti a Tavola βρίσκεται στο Χαλάνδρι, στη λεωφόρο Κηφισίας, αλλά πολλοί ίσως να μην το γνωρίζουν γιατί το μόνο που φαίνεται από το δρόμο είναι η ταμπέλα του και ένας μακρύς χαλικοστρωμένος διάδρομος ανάμεσα σε δύο τεράστια καταστήματα, ο οποίος δε σε προϊδεάζει ακριβώς ότι θα σε οδηγήσει σε εστιατόριο (παρόλο που δεξιά και αριστερά από την πινακίδα έχει ένα τεράστιο μαχαίρι κι ένα πηρούνι, like, DUUUH!). Εμείς, περαστικοί από το σημείο αυτό και περίεργοι από τη φύση μας, αποφασίσαμε μια μέρα, πριν μερικά χρόνια, να τρυπώσουμε εκεί μέσα και να δούμε τι μπορεί να κρύβεται στο τέρμα του διαδρόμου.
Και κάναμε πολύ καλά, όπως αποδείχθηκε, γιατί ο διάδρομος αυτός οδηγεί καταρχάς σε έναν ωραιότατο κήπο, που ούτε που φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να υπάρχει στην άκρη μιας λεωφόρου. Ο κήπος λοιπόν του εστιατορίου, κλειστός με ψηλά δέντρα και θάμνους από όλες τις πλευρές, σε απομονώνει πλήρως από το θόρυβο του δρόμου, κι είναι γεμάτος με περιποιημένα λευκά ξύλινα τραπεζοκαθίσματα. Θα σας πω από την αρχή ότι ο εσωτερικός χώρος του μαγαζιού δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, οπότε αν επιχειρήσετε να το επισκεφθείτε, καλύτερα κάντε το τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στην τελευταία μας επίσκεψη παρατηρήσαμε αρκετές αλλαγές στο εστιατόριο, και πρώτα από όλα στον κατάλογο. Μέχρι και πέρυσι οι τιμές ήταν ψιλοτσιμπημένες, αφού χρειαζόσουν περίπου 30-35 ευρώ το άτομο, ενώ τώρα φάγαμε με 27 ευρώ και μάλιστα βασιλικά. Μετά λύπης μου, όμως, διαπίστωσα ότι ο κατάλογος είναι κάπως πιο φτωχός, και ότι το Tutti a Tavola προσανατολίζεται πλέον περισσότερο προς τα ζυμαρικά του ενώ παλιότερα έβρισκες αρκετά κρεατικά και ψαρικά στα κυρίως πιάτα. Πλέον προσομοιάζει περισσότερο σε τρατορία, πράγμα που δεν είναι φυσικά κακό, αλλά μπορώ να πω ότι θα ήθελα και μερικά risotti μαζί με τα ζυμαρικά. Κυρίως μου έλειψε το υπέροχο ριζότο τους με μελάνι σουπιάς που συνήθιζα να παραγγέλνω συχνά, αλλά και μια πολύ ωραία πράσινη σαλάτα με τοματίνια και bocconcini που θυμάμαι πως είχε το μενού. Ωστόσο, ο κατάλογος δεν παύει να έχει πολλές ενδιαφέρουσες επιλογές και μεγάλη ποικιλία στην pasta.
Στην αρχή, θα σας φέρουν ένα πανεράκι με κριτσίνια και ωραία φοκάτσια πασπαλισμένη με κόκκους αλατιού -χάρηκα που αυτό δεν καταργήθηκε- μαζί με ένα συμπαθέστατο ντιπ. Εμείς ξεκινήσαμε με σαλάτα caprese, όπου η δόση της μοτσαρέλας ήταν παραπάνω από γενναία, η ντομάτα αρωματικότατη και στοίχιζε μόνο 8 ευρώ (υπεραρκετή για 4 άτομα). Ακόμα, παραγγείλαμε το καρπάτσιο μοσχαριού (13 ευρώ), πιάτο στο οποίο επίσης ήταν τεράστια η ποσότητα, άσε που συνοδευόταν και από νόστιμες χοντροκομμένες φλοίδες παρμεζάνας και μπόλικη ρόκα.
Από τα ζυμαρικά, ένα πλεονέκτημα είναι ότι το εστιατόριο διαθέτει και φρέσκα (που είπαμε, όπου τα βρίσκω, το διαφημίζω, διότι ιταλικό ρεστοράν χωρίς φρέσκια pasta είναι σαν ψαρόσουπα χωρίς ψάρι). Εμείς διαλέξαμε ζυμαρικά με θαλασσινά (μύδια και κυδώνια), λευκό κρασί και σκόρδο (14 ευρώ), που κανονικά τα προτείνουν με linguini secca, αλλά εγώ τα ζήτησα με φρέσκιες παπαρδέλες κι ήταν πάρα πολύ καλά. Το δεύτερο ζυμαρικό ήταν papardelle alla paesana (12 ευρω), που όμως τελικά τις ζητήσαμε με φρέσκα casarecce αντ' αυτού (τι να κάνουμε, έχουμε κι εμείς τις ιδιοτροπίες μας). Στα φρέσκα ζυμαρικά του μενού συμπεριλαμβάνονται ακόμα ταλιατέλες, caramelle και ravioli.
Αλλά και η λίστα κρασιού είναι πολύ οικονομική, αν και μικρή. Οι τιμές της κυμαίνονται μεταξύ 18 και 26 ευρώ, με ακριβότερη τη Βιβλία Χώρα (που έχω δει να πωλείται ως και 40 ευρώ σε άλλα εστιατόρια). Εμείς πήραμε μισό λίτρο χύμα λευκό κρασί, το οποίο όμως, ήρθε υπερβολικά ζεστό και ζητήσαμε να το βάλουν λίγο στην κατάψυξη.
Αυτή τη φορά γλυκό δεν παραγγείλαμε (ήμασταν παραπάνω από φουλ), αλλά από ό,τι θυμάμαι, το Tutti a Tavola έχει νοστιμότατα επιδόρπια και αξιοπρεπέστατο τιραμισού.
Ετυμηγορία: Να πάτε. Θα φάτε σε ωραίο, δροσερό περιβάλλον τώρα που σφίξαν οι ζέστες.
Κουζίνα: ιταλική
Τιμές: 23-28
Σέρβις: Εξυπηρετικό.
Μουσική: ανάλαφρη ιταλική ποπ και το occasional canzone.
Έτυχε να το επισκεφθώ πρόσφατα και επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Δοκίμασα φρέσκα casarecce με ντομάτα, βασιλικό και σκόρδο. Επιλογή ασφαλείας, σκέφτηκα. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Το σκόρδο ανύπαρκτο και η ντομάτα ελάχιστη. Ο βασιλικός αποξηραμένος, πρωτοφανές για ιταλικό εστιατόριο. Το πιάτο συνολικά κάτω του μετρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκίμασα βέβαια και το carpacio και μου άρεσε και το μεγάλο του πλεονέκτημα τα γλυκά, ήταν όλα πολύ καλά (δοκίμασα σχεδόν απ' όλα, ήμασταν μεγάλη παρέα).
Τελικά η σχέση ποιότητας-τιμής για μένα ήταν απαράδεκτη. Κοντολογίς, δεν θα ξαναπάω να πληρώσω 27 Ευρώ – από πότε δεν μας φαίνονται πολλά? - για να φάω μια μέτρια μακαρονάδα.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το αναλυτικό σου σχόλιο. Αλλά πραγματικά, αν έχεις να μου προτείνεις κάποιο ιταλικό εστιατόριο με τιμές κάτω των 30 ευρώ (γιατί ναι -δυστυχώς, τα 25-28 ευρώ πλέον τα θεωρώ σχετικά λίγα για γεύμα σε εστιατόριο με τις γενικότερες αυξήσεις του τελευταίου χρόνου, εφόσον ούτε στα Friday's δεν τρως πλέον με τόσα), το οποίο να έχει και μια υποτυπώδη αυθεντικότητα γεύσεων, θα χαρώ πολύ να το δοκιμάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά,
food for thought
Ας προτείνω δύο ιταλικά που τρως καλά και φτηνά
ΑπάντησηΔιαγραφήIl postino και το Il Doppio. Θεωρώ το φαγητό του πρώτου λίγο πιο καλό απο του δεύτερου (δηλαδή πιο κοντά σε ότι αρέσει σε μένα, χωρίς το δεύτερο να μην είναι καλό), με το δεύτερο να είναι λίγο πιο φτηνό και με μεγαλύτερη ποικιλία.