Η αναζήτηση του ιδανικού burger (aka ιερό δισκοπότηρο/βλ. και εδώ) στην Αθήνα απέχει πολύ από το να φτάσει στο τέλος της, αλλά στο μεταξύ εγώ κοντεύω να τελειοποιήσω το homemade burger μου.Μοσχαρίσιος κιμάς, μπιφτέκι ζυμωμένο μονάχα με αυγό και ψωμί (χωρίς κρεμμύδια, μαϊντανούς και άλλες αηδίες να αλλοιώνουν την υπέροχη κρεατοσύνη του), ελάχιστα ψημένο και ροδοκόκκινο στο εσωτερικό του για να παραμείνει το κρέας τρυφερό, ζουμερό και ζουμπουρλούδικο, φρέσκο λευκό ψωμάκι τύπου μαργαρίτα ζεσταμένο για 20'' στο φούρνο μικροκυμάτων, ψητό μανιτάρι portobello με μπόλικο λευκό πιπέρι, γλυκιά χειροποίητη σάλτσα ντομάτας και στο τέλος, μια λεπτή , τετράγωνη φέτα τυριού Emmental, ακουμπισμένη πάνω στο μπιφτέκι ακριβώς τη στιγμή που το βγάζεις από τον φούρνο, για να λιώσει ελαφρώς. Απόλαυση στο μέγιστο...
Eίναι ΤΟΣΟ δύσκολο πια να βρεθεί αυτό το πράγμα σε κάποιο κατάστημα;
Στο μεταξύ, για να μη λέτε ότι είμαι υπερβολικά απαιτητική, υπάρχουν και χειρότεροι από μένα. Όπως ας πούμε, ο Marshall Eriksen, από την κωμική σειρά How I Met Your Mother. Σε ένα από τα καλύτερα επεισόδια ever, ο Marshall ξεκινά μια απεγνωσμένη αναζήτηση ενός μπεργκεράδικου που είχε βρει κάποτε τυχαία στη Νέα Υόρκη, αλλά του ήταν αδύνατο να το εντοπίσει ξανά καθώς είχε ξεχάσει τη διεύθυνση. Κατά τα λεγόμενά του, το μαγαζί αυτό έφτιαχνε τα τελειότερα μπέργκερ του κόσμου. Έτσι, επί χρόνια ολόκληρα δοκιμάζει το ένα μπεργκεράδικο μετά το άλλο, για να ισχυριστεί κατόπιν απογοητευμένος -πάντα- ότι δεν ήταν αυτό το μπέργκερ που είχε γευτεί εκείνη τη μέρα. Μετά από άλλη μια τέτοια αποτυχημένη απόπειρα, ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Μάρσαλ: Δεν είναι αυτό.
Λίλι, Τεντ, Μπάρνεϊ & Ρόμπιν: Έλα τώρα, τι είναι αυτά που λες;
Μάρσαλ: ΔΕΝ ειναι αυτό!
Τεντ: Μάρσαλ, ξέρω ότι δεν θες ούτε να τ' ακούσεις, αλλά αποκλείεται αυτό εδώ να είναι το ίδιο μπέργκερ που έφαγες και πριν από οχτώ χρόνια, και απλώς να μην ανταποκρίνεται στις γελοιωδέστατα υψηλές απαιτήσεις σου; Ρόμπιν: Μα μιλάμε για ένα απλό μπέργκερ.
Μάρσαλ: (Κοιτάζοντάς τη με γουρλωμένα τα μάτια.) Ένα απλό μπέργκερ; Ένα ΑΠΛΟ μπέργκερ; Ρόμπιν, είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό μπέργκερ. Η πρώτη μπουκιά, ας πούμε. Ω, τι θεσπέσια που είναι αυτή η πρώτη μπουκιά! Το σουσαμένιο ψωμάκι, σαν το στολισμένο με φακίδες στήθος ενός αγγέλου, αναπαύεται απαλά πάνω στην κέτσαπ και τη μουστάρδα, των οποίων οι γεύσεις αναμιγνύονται σε ένα αισθησιακό pas de deux. Και μετά... Μια πίκλα! Μια παιχνιδιάρα μικρή πίκλα! Ύστερα, μια φέτα τομάτας, ένα φύλλο μαρουλιού και ένα μπιφτέκι από κιμά, τόσο εξαίσιο, να στροβιλίζεται μες το στόμα σου, να διαλύεται και να ενώνεται ξανά, συνθέτοντας μια φούγκα γλυκύτητας και νοστιμιάς τόσo τερψιλαρύγγια! Δεν είναι ένα απλό σάντουιτς με κρέας και ψωμί, Ρόμπιν. Είναι ο Θεός, που συνομιλεί μαζί μας διαμέσω του φαγητού.
Λίλι: (Κοιτάζοντάς τον αγριεμένα.) Και τους γαμήλιους όρκους μας πήγες και τους αντέγραψες από το ίντερνετ.
Eίναι ΤΟΣΟ δύσκολο πια να βρεθεί αυτό το πράγμα σε κάποιο κατάστημα;
Στο μεταξύ, για να μη λέτε ότι είμαι υπερβολικά απαιτητική, υπάρχουν και χειρότεροι από μένα. Όπως ας πούμε, ο Marshall Eriksen, από την κωμική σειρά How I Met Your Mother. Σε ένα από τα καλύτερα επεισόδια ever, ο Marshall ξεκινά μια απεγνωσμένη αναζήτηση ενός μπεργκεράδικου που είχε βρει κάποτε τυχαία στη Νέα Υόρκη, αλλά του ήταν αδύνατο να το εντοπίσει ξανά καθώς είχε ξεχάσει τη διεύθυνση. Κατά τα λεγόμενά του, το μαγαζί αυτό έφτιαχνε τα τελειότερα μπέργκερ του κόσμου. Έτσι, επί χρόνια ολόκληρα δοκιμάζει το ένα μπεργκεράδικο μετά το άλλο, για να ισχυριστεί κατόπιν απογοητευμένος -πάντα- ότι δεν ήταν αυτό το μπέργκερ που είχε γευτεί εκείνη τη μέρα. Μετά από άλλη μια τέτοια αποτυχημένη απόπειρα, ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Μάρσαλ: Δεν είναι αυτό.
Λίλι, Τεντ, Μπάρνεϊ & Ρόμπιν: Έλα τώρα, τι είναι αυτά που λες;
Μάρσαλ: ΔΕΝ ειναι αυτό!
Τεντ: Μάρσαλ, ξέρω ότι δεν θες ούτε να τ' ακούσεις, αλλά αποκλείεται αυτό εδώ να είναι το ίδιο μπέργκερ που έφαγες και πριν από οχτώ χρόνια, και απλώς να μην ανταποκρίνεται στις γελοιωδέστατα υψηλές απαιτήσεις σου; Ρόμπιν: Μα μιλάμε για ένα απλό μπέργκερ.
Μάρσαλ: (Κοιτάζοντάς τη με γουρλωμένα τα μάτια.) Ένα απλό μπέργκερ; Ένα ΑΠΛΟ μπέργκερ; Ρόμπιν, είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό μπέργκερ. Η πρώτη μπουκιά, ας πούμε. Ω, τι θεσπέσια που είναι αυτή η πρώτη μπουκιά! Το σουσαμένιο ψωμάκι, σαν το στολισμένο με φακίδες στήθος ενός αγγέλου, αναπαύεται απαλά πάνω στην κέτσαπ και τη μουστάρδα, των οποίων οι γεύσεις αναμιγνύονται σε ένα αισθησιακό pas de deux. Και μετά... Μια πίκλα! Μια παιχνιδιάρα μικρή πίκλα! Ύστερα, μια φέτα τομάτας, ένα φύλλο μαρουλιού και ένα μπιφτέκι από κιμά, τόσο εξαίσιο, να στροβιλίζεται μες το στόμα σου, να διαλύεται και να ενώνεται ξανά, συνθέτοντας μια φούγκα γλυκύτητας και νοστιμιάς τόσo τερψιλαρύγγια! Δεν είναι ένα απλό σάντουιτς με κρέας και ψωμί, Ρόμπιν. Είναι ο Θεός, που συνομιλεί μαζί μας διαμέσω του φαγητού.
Λίλι: (Κοιτάζοντάς τον αγριεμένα.) Και τους γαμήλιους όρκους μας πήγες και τους αντέγραψες από το ίντερνετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου