Εστιατόριο Funky Gourmet στον Κεραμεικό

Ενώ καθόμουν εδώ και λίγες βδομάδες σε αναμμένα κάρβουνα, αναρωτώμενη εάν το Αθηνόραμα θα επαναλάμβανε και φέτος την προσφορά της μισής τιμής για τα prix fixe menus στα εστιατόρια των Χρυσών Σκούφων, κι έμπαινα και ξανάμπαινα στην ιστοσελίδα του περιοδικού και προσφορά δεν έβλεπα και το είχα πια ξεγράψει, με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου η Ν. την προηγούμενη Πέμπτη και μου είπε πως άκουσε σχετική διαφήμιση. Έσπευσα φυσικά να αγοράσω το τεύχος και να κάνω κρατήσεις...
Αποφάσισα, λοιπόν, να ξεκινήσω με το Funky Gourmet, για το οποίο ακούω πολύ καλά λόγια από την πρώτη στιγμή που άνοιξε τις πόρτες του. Οι ιδιοκτήτες του, Αργυρώ και Γεωργιάννα Χιλιαδάκη και Νίκος Ρούσσος (οι τελευταίοι δύο είναι και οι chef του Funky Gourmet), ξεκίνησαν την επιχείρηση ως εταιρεία private cheffing, διοργανώνοντας δείπνα κατά παραγγελία είτε στον χώρο των πελατών, είτε στον δικό τους χώρο, στον Κεραμεικό, ώσπου αποφάσισαν να λειτουργήσουν και ως κανονικό εστιατόριο.
Το κτήριο είναι ένα πανέμορφο, αναπαλαιωμένο νεοκλασικό και το εστιατόριο βρίσκεται στη βεράντα του επάνω ορόφου, η οποία περιστοιχίζεται από τζαμαρία, προσφέροντας θέα στα τριγύρω -υπέρκομψα επίσης- νεοκλασικά. Ο χώρος είναι λιτός, με μαύρα τραπέζια και λευκές καρέκλες, ενώ τους επίσης μαύρους τοίχους κοσμούν πίνακες του Στέφανου Ρόκκου.
Αμέσως μόλις καθίσαμε, μας πρόσφεραν το μενού τυπωμένο, καθώς και τη λίστα κρασιού, για να επιλέξουμε τι θα πιούμε. To menu αποτελείτο από πέντε πιάτα, από τα οποία το πρώτο προσγειώθηκε μπροστά μας σχεδόν με το που καθίσαμε. Μας έκανε αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι το εστιατόριο δεν πρόσφερε ούτε amuse bouche ούτε καν ένα ντιπ ή έστω ένα βούτυρο για να συνοδεύσουμε το ψωμί μας, αλλά υποθέτω ότι αυτό μπορεί να είναι και θέμα concept.
Το πρώτο πιάτο, λοιπόν, ήταν χωριάτικη σαλάτα σε μορφή γρανίτας, μέσα σε μια σούπα αμυγδάλου. Ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά μετά τις δύο πρώτες μπουκιές, που έχεις ξεπεράσει πια την πρωτοτυπία του εγχειρήματος, δεν σου μένει κάτι γευστικά -το δε αμύγδαλο δεν μπορώ να πω ότι "ακουγόταν" με ένταση.
Το επόμενο πιάτο, ο σολομός με αρώματα thai και κρέμα wasabi, ήταν κατά τη σύμφωνη άποψη και των δύο μας το καλύτερο του μενού. Άψογη αισθητική, άρτια γεωμετρία και εντυπωσιακές αντιθέσεις χρωμάτων και υφών: τρεις κύβοι σολομού στη σειρά, καλυμμένοι από μια λωρίδα ζελατίνης από ξύδι ρυζιού, δύο σταγόνες μαρμελάδας και κρεμμυδιού στο πλάι του καθενός και μπροστά τους τρία λοφάκια από ψίχουλα φρυγανισμένου ψωμιού με τριμμένο τζίντζερ και ξύσμα λεμονιού. Πραγματική απόλαυση για τον ουρανίσκο!
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι το ασιατικό αυτό πιάτο, κατά τη γνώμη μου, δεν έδενε αρμονικά με το επόμενο, που ήταν καθαρά μεσογειακής έμπνευσης: το ριζότο κουνουπιδιού ήταν μάλλον το πιο αδύναμο πιάτο του μενού, αφού η υπερπληθώρα συστατικών στοιχείων δεν παρουσίαζε συνοχή ως σύνολο. Ωραία μεν τα μεμονωμένα στοιχεία, όμορφα χυλωμένο το ριζότο, χαριτωμένη πινελιά το τσιπς κουνουπιδιού, ενδιαφέρον και πρωτότυπο το βάσκικο τυρί Idiazábal, όμως, το μπρόκολο, η κρέμα πιπεριάς Φλωρίνης, καθώς και η ελιά θεωρώ πως δεν εξυπηρετούσαν γευστικά σε κάτι και απλώς προκαλούσαν σύγχυση.
Στο μεταξύ, το ένα πιάτο προσγειωνόταν στο τραπέζι μας μετά το άλλο, σχεδόν πριν καλά-καλά προλάβουμε να ακουμπήσουμε κάτω το πηρούνι, πράγμα που σε ένα τέτοιο δείπνο, όπου η κάθε μπουκιά θέλει και νοητική επεξεργασία, ήταν τουλάχιστον αγχωτικό.
Το επόμενο πιάτο, το κοτοπουλάκι poussin με πατάτες, ήταν συμπαθέστατο, αλλά όχι απογειωτικό. Το κρέας αυτό καθαυτό ήταν φυσικά τρυφερότατο και άψογα ψημένο. Ωραία και η πανακότα φέτας, ωραία και η αλοιφή πιπεριάς, νοσταλγική πινελιά παράδοσης η μίνι σαλατούλα μαρουλιού και άνιθου, όμως, το πιάτο δεν είχε κάποιο στοιχείο που να κάνει την έκπληξη.
Μ' αυτά και μ' αυτά, φτάσαμε και στο επιδόρπιο, που είναι -απ' ό,τι έχω καταλάβει, καθότι έχω δει ουκ ολίγες αναφορές γι' αυτό στον Τύπο- και το grand succès του καταστήματος: το Black Forest. Κυριολεκτικά! Εν ολίγοις, ένα σκοτεινό, παραμυθένιο δάσος, βγαλμένο κατευθείαν από το σύμπαν του Τόλκιν, τις ιστορίες του Σαρλ Περό ή ακόμα και ταινία του Τιμ Μπάρτον ή του Τέρι Γκίλιαμ, φτιαγμένο αποκλειστικά από γλυκίσματα! Δεντράκια με κορμό από σοκολάτα και φύλλωμα από μαλλί της γριάς, χώμα από κακάο σε σκόνη και βραχάκια από σοκολάτα που περίκλειαν παγωτό βανίλια... Με άλλα λόγια, ένα επιδόρπιο με άψογη παρουσίαση αφενός και διασκεδαστικό και παιχνιδιάρικο στην κατανάλωσή του αφετέρου!
Συνοψίζοντας, το Funky Gourmet είναι όντως και funky και gourmet. Έχω κάποιες ενστάσεις, κυρίως ως προς τον σχεδιασμό του συγκεκριμένου μενού, διότι θεωρώ ότι δεν ήταν πολύ ταιριαστή η ακολουθία των πιάτων, αλλά και ως προς το σερβίρισμα του συγκεκριμένου event, που θα έπρεπε να είναι λιγάκι πιο χαλαρό. Φανταστείτε ότι 5 πιάτα μας πήραν περίπου μία ώρα κι ένα τέταρτο: ένιωσα λες και κυνηγούσαμε κάποιο παγκόσμιο ρεκόρ της ταχύτερης κατανάλωσης μενού degustation! Όλα τα πιάτα έχουν άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα, και αυτό που κάνει το εστιατόριο να ξεχωρίζει είναι κατά τη γνώμη μου η πρωτοτυπία στην παρουσίαση των πιάτων, με ένα κέφι και μια πληθωρικότητα που είναι πολύ διασκεδαστική -και funky, αν μη τι άλλο. Αυτή η πληθωρικότητα των συστατικών στοιχείων που λειτουργεί πολύ καλά στην εμφάνιση, όμως, ένιωσα ότι δεν είχε πάντα την ίδια ανταποδοτικότητα και στον τομέα της γεύσης. Για παράδειγμα, το πέταλο βιολέτας (ναι, εδώδιμη είναι, μην απορείτε) στόλιζε μεν ωραιότατα το ριζότο, αλλά του πρόσθετε κάτι γευστικά; Θετική εντύπωση μου έκανε και η μετρημένη χρήση των τεχνικών της μοριακής γαστρονομίας (μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη έχει θητεύσει και στο τριάστερο El Bulli, πλάι στον πολύ Ferran Adrià), γιατί πραγματικά δεν είναι ανάγκη να αποτελείται ολόκληρο το πιάτο από χημικά τρικ, ένα ή δύο στοιχεία του αρκούν και κάνουν τη διαφορά.
Βέβαια, για όλα αυτά, μια επίσκεψη δεν αρκεί για να βγάλει κανείς ετυμηγορία, και εστιατόρια αυτή της κατηγορίας χρειάζονται επαναληπτικές επισκέψεις για να τα εμπεδώσεις στην πλήρη έκτασή τους, οπότε επιφυλάσσομαι. Και το θετικό είναι ότι το Funky Gourmet οπωσδήποτε με τραβάει να το εξερευνήσω περισσότερο...

Κουζίνα: σύγχρονη διεθνής δημιουργική
Τιμές: 70-100 ευρώ το άτομο
Spotted: Αλέξανδρος Παπανδρέου
Διεύθυνση: Παραμυθιάς 13 & Σαλαμίνος, Κεραμεικός
Τηλ: 210 52 42 727

Y.Γ. Ρίξτε μια ματιά στις εικόνες, στην ιστοσελίδα του Funky Gourmet. Θα εντυπωσιαστείτε!
Y.Γ.2 Η φωτογραφία είναι από το qubo.gr.