Εστιατόριο Γιάντες στα Εξάρχεια

Λοιπόοοοον, το Γιάντες. Είναι μόλις η δεύτερη φορά που πηγαίνω μέσα σε διάστημα... δεν ξέρω πόσων χρόνων, έχω χάσει το μέτρημα, αλλά σίγουρα η πρώτη φορά ήταν στα early 00s. Ο χώρος ήταν και παραμένει ευχάριστος, βαμμένος με χαρωπά χρώματα, και η πράσινη αυλή το καλοκαίρι είναι σίγουρα must. Το φαγητό, πάντως, την πρώτη φορά με είχε αφήσει (άντε, δε θα πω παγερά) αδιάφορη. Αλλά είπα να του δώσω άλλη μια ευκαιρία όταν το πρότεινε η παρέα μου, γιατί σκέφτηκα ότι κάτι θα έχει αλλάξει μέσα σε τόσα χρόνια. Και όντως, το Γιάντες έχει βελτιωθεί αισθητά.
Ξεκινήσαμε με μία σαλάτα με ρόκα, καρύδια, μήλο, cranberries, μπέικον, ψητό κατσικίσιο τυρί με σος μπαλσάμικο και βασιλικό (8.90 ευρώ), η οποία ήταν γλυκιά κι ευχάριστη. Για το ζεστό τυρί έγινε μάλιστα μάχη, διότι ήμασταν και 7 άτομα. Αλλά κάτι μου λέει πως παραήταν πληθωρική και ένα-δύο από τα υλικά θα έπρεπε ίσως να λείπουν. Όσο, όμως, πληθωρική ήταν η πρώτη σαλάτα, τόσο -αφαιρετική να το πω;- ήταν η δεύτερη, με μαρούλι, φρέσκο κρεμμυδάκι και άνηθο (5 ευρώ). Η σαλάτα, δηλαδή, ήταν αυτό ακριβώς που λέει η περιγραφή, μαρούλι, κρεμμυδάκι και άνηθος. "Κοινώς, όπως την κάνει και η μάνα μου στα Τρίκαλα" (Δεν το 'πα εγώ, ο Σ. το είπε, αμέσως να με βγάλετε κακιά. Εγώ απλώς μεταφέρω τα λόγια των συνδαιτημόνων μου).
Στα κυρίως, ομολογώ πως προβληματίστηκα αρκετή ώρα τι να παραγγείλω, δεδομένου ότι αρκετά από τα πιάτα μου φαίνονταν yummy. Τελικά, παρήγγειλα το ριζότο με σπανάκι, κατσικίσιο τυρί και τραγανό προσούτο (10.90), το οποίο αν και νόστιμο, ήταν τελικά απλώς ένα σπανακόρυζο: το ρύζι, αν και είχε χυλώσει ωραία, ήταν κομματάκι παραβρασμένο για να το πεις ριζότο. Και το τραγανό προσούτο, τσαχπίνικο touch, δε λέω, αλλά είχε απλώς διακοσμητικό ρόλο στην κορυφή του πιάτου. Ο Σ. παρήγγειλε τη χοιρινή πανσέτα με φρούτα εποχής -κυδώνι, μήλο, αχλάδι (11.90 ευρώ), την οποία δοκίμασα κι εγώ. Τα φρούτα ήταν ωραιότατο συνοδευτικό για την πανσέτα (είναι κλασικός, άλλωστε, συνδυασμός), ο Σ., όμως, υποψιαζόταν ότι το κρέας ήταν ψημένο από μέρες ,γιατί είχε στεγνώσει και κρατούσε υγρασία μόνο στο εσωτερικό του.
Από τους υπόλοιπους 5 φίλους, οι δύο απογοητέυτηκαν με τα ζυμαρικά τους και από τους 3 που πήραν κρεατικά, οι 2 που έφαγαν τη γαλοπούλα με σος πορτοκάλι είχαν εκστασιαστεί και ο 3ος με το μαριναρισμένο κοτόπουλο δήλωσε αρκετά ευχαριστημένος (σε λίγο θα φτιάξω και ερωτηματολόγιο με κουτάκια, ω θεοί).
Στα συν έχω να πω ότι το εστιατόριο μαγειρεύει με τρόφιμα ως επί το πλείστον βιολογικά και μάλιστα σε κάθε πιάτο στον κατάλογο σημειώνεται ποια είναι αυτά. Ακόμη, ευχάριστο βρήκα το ότι μαζί με τον κατάλογο, προτείνονται και πιάτα ημέρας, και μάλιστα αρκετά, περίπου δέκα, παρακαλώ!
Από σέρβις, όμως, το μαγαζί πάσχει λίγο. Πιθανότατα φταίει το ότι το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του καταστήματος, αλλά θέλω να τονίσω πως για το μεγαλύτερο διάστημα της βραδιάς ήμασταν διψασμένοι και παρακαλούσαμε επανειλημμένα για μια κανάτα νερό. Ακόμα, είχαμε κάθε καλή διάθεση να παραγγείλουμε επιδόρπιο (η τάρτα φουντουκιού γεμιστή με μους σοκολάτας με είχε ψήσει ιδιαίτερα), αλλά από την πολλή αναμονή, στο τέλος βαρεθήκαμε και πήγαμε στην πλατεία για παγωτό στα όρθια.
Επίσης, αφού πληρώσαμε, χρειάστηκε να ζητήσουμε την απόδειξη για να την πάρουμε, πράγμα που βρίσκω απαράδεκτο και δεσμεύομαι να το σημειώνω εδώ στο εξής για κάθε μαγαζί που μου συμβαίνει.
Τέλος, δε θα πάψω να λέω πως, όταν ένας χώρος ορίζεται ως "μη καπνιστών", καλό θα είναι να παραμένει τέτοιος, και να μην κλέβουν μερικοί-μερικοί. Ήταν που ήταν ο χώρος καπνιστών κολλητά με τον μη-καπνιστών (what's the point δηλαδή;), μην το παρακάνουμε κιόλας.

Ετυμηγορία: Παίζει και να ξαναπάω. Πάντως όχι άμεσα. Κάπου μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Κουζίνα: ελληνική, με έμφαση στα βιολογικά προϊόντα
Τιμές: 15-30 το άτομο (εμείς πληρώσαμε 17, αλλά με σχετικά φθηνές επιλογές από το μενού και κρασί χύμα).
Crowd: Νεανικό και καλλιτεχνίζον, ηλικίες 20σάμθιν' ως 30φεύγα.
Διευθυνση: Βαλτετσίου 44, Εξάρχεια
Τηλ: 210 33 01 369