Ναι, το ήξερα όταν επέλεξα το Canteen ότι δεν πήγαινα για καμια συγκλονιστική γαστρονομική εμπειρία, αλλά και πάλι, απογοητεύτηκα κάπως. Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά: Ο χώρος είναι πολύ ευχάριστος, με λίγα τραπέζια (και όχι το ένα καβάλα στο άλλο) και το μαγαζί "συνορεύει" με ένα μικρό (tiny, really) μπαράκι που παίζει soul & funk μουσικές (my cup of tea) - και μάλιστα στα ντεσιμπέλ που πρέπει, πολύ σημαντικό αυτό. Και τώρα, ας περάσουμε στο ψητό.Αρχίσαμε καλά, τα πιάτα στον κατάλογο φαίνονταν απλά, αλλά ενδιαφέροντα. Με χαροποίησε η επιλογή του να παραγγείλεις πιάτο 2 ή 4 ορεκτικών με 10 και 20 ευρώ αντίστοιχα, ενώ μεμονωμένα κόστιζαν 8 ευρώ. Έτσι, επιλέξαμε μια φάβα με καραμελωμένα κρεμμύδια, η οποία είχε ωραία, απαλή υφή, τα κρεμμύδια, όμως ήταν εντελώς νιανιά (Τι γελάτε; Είναι δόκιμος ο όρος.)Το δεύτερο ορεκτικό, τα παντζάρια με πορτοκάλι ήταν καλούτσικα (συμπαθητικός και ο συνδυασμός των δύο υλικών, αν και το πορτοκάλι χανόταν κάπως) και με ωραία μυρωδικά.
Στο κυρίως, μας τα χάλασαν λίγο. Έως πολύ. Παρήγγειλα λιγκουίνι με κολοκυθάκι και λεμόνι (12 ευρώ), αλλά αυτό που πήρα ήταν ένα πιάτο τίγκα στην κρέμα γάλακτος, η οποία μόλις κρύωσε και λίγο μετά από κανά πεντάλεπτο, έγινε μια συμπαγής μάζα που την έκοβες με το μαχαίρι. Η γνώμη μου, δε, είναι ότι αν είναι να σερβίρεις ένα πιάτο του οποίου του κύριο συστατικό είναι η κρέμα γάλακτος, τότε αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε στην περιγραφή, διότι το "λιγκουίνι με κολοκυθάκι και λεμόνι" παραπέμπει σε ένα με μυρωδικά και dressing λεμονιού. Ο καλός μου ήταν πιο ευχαριστημένος από μένα, και δικαίως, διότι τα σπαγγέτι με τοματίνια, βασιλικό, μοτσαρέλα (12 ευρώ) που πήρε ήταν αξιοπρεπέστατα, αλλά εδώ που τα λέμε, πόσο έξω μπορείς να πέσεις με ένα τέτοιο πιάτο. Βέβαια, το γεγονός ότι ήταν μαγειρεμένα με τοματάκι κονσέρβας και όχι φρέσκια τομάτα (νομίζω δηλαδή, δεν παίρνω κι όρκο), είναι λίγο ξενερωτικό, αλλά από την άλλη, δεν τσιγγουνεύτηκαν τη μοτσαρέλα (γιατί στις περισσότερες τρατορίες ας πούμε παίρνεις ένα βουνό ζυμαρικών με κάτι ψήγματα μοτσαρέλας που θες μεγεθυντικό φακό για να τα δεις κι ένα φυλλαράκι βασιλικό για ντεκόρ).
Τέλος πάντων, εγώ τα ζυμαρικά αυτά δεν τα έφαγα, και παρηγορήθηκα στην σκέψη ότι θα χόρταινα με το lemon pie (7 ευρώ), το οποίο σύστηναν και στο Αθηνόραμα ως εξής: "μια αρκετά καλή λεμονόπιτα με έντονη οξύτητα, σος δυόσμου και μαρέγκα". Οκέι, μια κουταλιά του γλυκού μαρέγκα πάνω σε μια γυμνή λεμονόπιτα, δεν είναι μαρέγκα. (Είναι όπως λέει κι ο Joey για τη light μαγιονέζα, "It's not mayonnaise!") Επίσης, δυόσμο δεν είδα (και πιστέψτε με, τον έψαχνα, γιατί το βρήκα καλή ιδέα). Από οξύτητα πήγαινε καλά, αλλά εκεί είναι που θες τη γλύκα της μαρέγκας για να σπάσει την ξυνίλα (αλλά πού!). Τέλος, το μπισκότο δεν κοβόταν ούτε με πριονομάχαιρο (πόσο μάλλον με κουταλάκι).
Καλά, καλά, θα πω και μια καλή κουβέντα: φτηνά κρασιά, συμπαθητική wine list, αλλά και χύμα, σε πολύ καλή τιμή: το Αγιωργίτικο Οινοχόου, ας πούμε, διατίθεται σε 1lt, 500 και 200 ml, με 10, 5 και 3 ευρώ αντίστοιχα. Μάλιστα, σερβίρεται σε μια πρωτότυπη καράφα σε σχήμα κωνικού δοκιμαστικού σωλήνα από χημείο.
Γενικά, δεν είμαι εντελώς αρνητική. Θα ξαναπήγαινα. Έχει και καλές τιμές. Αν μη τι άλλο, θα πήγαινα και για την κεφάτη ατμόσφαιρα, ειδικά αν λάβεις υπόψη σου το πόσο έχει ξεπέσει το Γκάζι τον τελευταίο χρόνο. Το συγκεκριμένο κατάστημα είναι μάλιστα και στο φιλέτο του Γκαζιού (που λένε και οι μεσίτες), δηλαδή πάνω πάνω (διότι από το Hoxton και μετά επικρατεί το χάος, ούτε στο Λαγανά να ήμασταν, το μόνο που λείπει είναι ξανθιές τσιτσιρισμένες από τον ήλιο Αγγλίδες που ξερνάνε καταμεσής του δρόμου). Αν ξαναπάω, πάντως, σίγουρα θα δοκιμάσω τη λούτζα Τήνου με μανούρι και τσάτνεϋ σύκου, καθώς και το μαροκινό κοτόπουλο με κους κους.
Κουζίνα: μεσογειακές γεύσεις
Τιμές: 23-27 ευρώ με κρασί
Crowd: νεανικό
Διεύθυνση: Ιάκχου και Ευμολπιδών, Γκάζι
τηλ. 210 34 51 508
Στο κυρίως, μας τα χάλασαν λίγο. Έως πολύ. Παρήγγειλα λιγκουίνι με κολοκυθάκι και λεμόνι (12 ευρώ), αλλά αυτό που πήρα ήταν ένα πιάτο τίγκα στην κρέμα γάλακτος, η οποία μόλις κρύωσε και λίγο μετά από κανά πεντάλεπτο, έγινε μια συμπαγής μάζα που την έκοβες με το μαχαίρι. Η γνώμη μου, δε, είναι ότι αν είναι να σερβίρεις ένα πιάτο του οποίου του κύριο συστατικό είναι η κρέμα γάλακτος, τότε αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε στην περιγραφή, διότι το "λιγκουίνι με κολοκυθάκι και λεμόνι" παραπέμπει σε ένα με μυρωδικά και dressing λεμονιού. Ο καλός μου ήταν πιο ευχαριστημένος από μένα, και δικαίως, διότι τα σπαγγέτι με τοματίνια, βασιλικό, μοτσαρέλα (12 ευρώ) που πήρε ήταν αξιοπρεπέστατα, αλλά εδώ που τα λέμε, πόσο έξω μπορείς να πέσεις με ένα τέτοιο πιάτο. Βέβαια, το γεγονός ότι ήταν μαγειρεμένα με τοματάκι κονσέρβας και όχι φρέσκια τομάτα (νομίζω δηλαδή, δεν παίρνω κι όρκο), είναι λίγο ξενερωτικό, αλλά από την άλλη, δεν τσιγγουνεύτηκαν τη μοτσαρέλα (γιατί στις περισσότερες τρατορίες ας πούμε παίρνεις ένα βουνό ζυμαρικών με κάτι ψήγματα μοτσαρέλας που θες μεγεθυντικό φακό για να τα δεις κι ένα φυλλαράκι βασιλικό για ντεκόρ).
Τέλος πάντων, εγώ τα ζυμαρικά αυτά δεν τα έφαγα, και παρηγορήθηκα στην σκέψη ότι θα χόρταινα με το lemon pie (7 ευρώ), το οποίο σύστηναν και στο Αθηνόραμα ως εξής: "μια αρκετά καλή λεμονόπιτα με έντονη οξύτητα, σος δυόσμου και μαρέγκα". Οκέι, μια κουταλιά του γλυκού μαρέγκα πάνω σε μια γυμνή λεμονόπιτα, δεν είναι μαρέγκα. (Είναι όπως λέει κι ο Joey για τη light μαγιονέζα, "It's not mayonnaise!") Επίσης, δυόσμο δεν είδα (και πιστέψτε με, τον έψαχνα, γιατί το βρήκα καλή ιδέα). Από οξύτητα πήγαινε καλά, αλλά εκεί είναι που θες τη γλύκα της μαρέγκας για να σπάσει την ξυνίλα (αλλά πού!). Τέλος, το μπισκότο δεν κοβόταν ούτε με πριονομάχαιρο (πόσο μάλλον με κουταλάκι).
Καλά, καλά, θα πω και μια καλή κουβέντα: φτηνά κρασιά, συμπαθητική wine list, αλλά και χύμα, σε πολύ καλή τιμή: το Αγιωργίτικο Οινοχόου, ας πούμε, διατίθεται σε 1lt, 500 και 200 ml, με 10, 5 και 3 ευρώ αντίστοιχα. Μάλιστα, σερβίρεται σε μια πρωτότυπη καράφα σε σχήμα κωνικού δοκιμαστικού σωλήνα από χημείο.
Γενικά, δεν είμαι εντελώς αρνητική. Θα ξαναπήγαινα. Έχει και καλές τιμές. Αν μη τι άλλο, θα πήγαινα και για την κεφάτη ατμόσφαιρα, ειδικά αν λάβεις υπόψη σου το πόσο έχει ξεπέσει το Γκάζι τον τελευταίο χρόνο. Το συγκεκριμένο κατάστημα είναι μάλιστα και στο φιλέτο του Γκαζιού (που λένε και οι μεσίτες), δηλαδή πάνω πάνω (διότι από το Hoxton και μετά επικρατεί το χάος, ούτε στο Λαγανά να ήμασταν, το μόνο που λείπει είναι ξανθιές τσιτσιρισμένες από τον ήλιο Αγγλίδες που ξερνάνε καταμεσής του δρόμου). Αν ξαναπάω, πάντως, σίγουρα θα δοκιμάσω τη λούτζα Τήνου με μανούρι και τσάτνεϋ σύκου, καθώς και το μαροκινό κοτόπουλο με κους κους.
Κουζίνα: μεσογειακές γεύσεις
Τιμές: 23-27 ευρώ με κρασί
Crowd: νεανικό
Διεύθυνση: Ιάκχου και Ευμολπιδών, Γκάζι
τηλ. 210 34 51 508
Επειδή εμπιστεύομαι την κριτκή σου .... νομίζω θα προσπεράσω....Πάμε αλλού.....
ΑπάντησηΔιαγραφήh tarta einai tragani otan einai freskia!!!exeis mathei na trws mpagiatikes!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σχέση έχει το αν η τάρτα είναι μπαγιάτικη με το πόσο σκληρό είναι το μπισκότο; Δεν ήταν τραγανό, ήταν πολύ σκληρό, που σημαίνει (από την προσωπική μου εμπειρία στη ζαχαροπλαστική) ή ότι η ζύμη ήταν υπερβολικά ψημένη ή ότι το ζύμωμα δεν έγινε σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφή